عرفان مخلصانه و جهاد مصلحانه در سلوك حسينى
حميدرضا مظاهرى
چكيده
عرفان مخلصانه امام حسينعليه السلام داراى دو بعد علمى و عملى است. بعد علمى بر پايه معرفت شهودى استوار است و در بعد عملى به جهاد مصلحانه مىانجامد.
در سلوك حسينى تا رسيدن به عرفان علمى، به ترتيب سه روش معرفتى حسى - عقلى، عقلى محض و شهودى (حضورى) در كار مىآيد؛ و در جنبه عملى، پس از جهاد مصلحانه درونى و رسيدن به مقام مخلصين، نوبت به جهاد مصلحانه بيرونى و تهذيب جامعه و تاريخ مىرسد.
عرفان مخلصانه كه از خودشناسى و خودسازى آغاز مىشود، با برخوردارى از شاخصههاى چندى به جهاد و جامعهسازى مىپردازد. اين شاخصهها كه رابطهاى ديناميك با هم دارند و بر تعميق و تقويت يكديگر اثر مىگذارند، عبارتند از: زهد، شوق ديدار حق، خشيت، طاعت و عزت. اين روابط در تحليل روانشناختى آنها آشكار مىشود.