معرفت سال بيست و دوم ـ شماره 184 ـ فروردين 1392، 109ـ121
حيدر فرامرزى*
چكيده
هدف اين نوشتار، واكاوى انديشه سياسى امام محمد غزالى در چگونگى استفاده از منابع درون دينى براى امكان زيست بهتر جامعه معاصر خويش مى باشد. اين مقاله به روش تحليلى و به صورت مطالعه موردى، با استفاده از اسناد، مدارك و منابع موجود، به ويژه كتاب هاى مهم و اصلى غزالى موضوع را در كانون مطالعه قرار داده است. مهم ترين يافته هاى پژوهش نشان مى دهد كه تحليل انديشه سياسى غزالى بر اساس مبانى دينى بدون توجه به كارگزاران چهارگانه سياست (حاكم، فقيه، عالم و واعظ)، امكان پذير نيست؛ حاكم و فقيه به كار اصلاح حوزه بيرونى و اجتماعى نخبگان و توده مردم مى پردازند. حوزه درونى و خصوصى نخبگان و عوام مردم را به ترتيب علماى آخرت و وعاظ اصلاح مى كنند. اين عوامل چهارگانه هنگامى در اداره جامعه موفق مى شوند كه آگاهى از مبانى دين و فلسفه وجودى انسان و جايگاه وى در هستى در بستر تعليم و تربيت شكل گرفته باشد.
كليدواژه ها: امام محمد غزالى، سياست، حاكم، عالم، واعظ، فقيه، تعليم و تربيت.
