سال بيست و دوم ـ شماره 192 ـ آذر 1392، 95ـ113
احمد امامى راد1
چكيده
اين پژوهش درصدد بررسى مسائل اخلاقى است كه مشاور اسلامى بايد در رابطه با مراجعان رعايت نمايد. اين پژوهش اسنادى، با بررسى آيات و روايات ناظر به اين موضوع، به مسائل اخلاقى زير در رابطه مشاور با مراجعان دست يافته است: تكريم مراجع، خوش گفتارى و خوش برخوردى، توجه كامل به مراجع و درك كامل وى، عدم سلب اختيار و آزادى مراجع، رازدارى، عدم مشاوره با دشمن، خيانت نكردن به مراجع، نصيحت و خيرخواهى، صميميت و مهربانى، ايجاد و حفظ شادابى در مشاوره، جرئت و عدم ترس، ارائه مشاوره عميق، حق مدارى، عدم تبعيض، توجه به ويژگى هاى منحصر به فرد، وفاى به عهد، مدارا با مراجع و ناديده گرفتن اشتباه هاى او، تواضع و دورى از تكبر، رعايت حيا و عفاف و دورى از شهوت پرستى، در نظرگرفتن مصلحت مراجع، دورى از لجاجت و بحث هاى بى ثمر، ارجاع مراجع در صورت عدم توانايى، عدم سوءاستفاده از موقعيت حرفه اى خود و مراجع، ارائه آگاهى هاى لازم، رابطه با خانواده مراجع، عدم انتقال نارسايى هاى شخصى خود به مراجع، و انتخاب همكاران و كاركنان باصلاحيت در مركز مشاوره.
كليدواژه ها: مشاور، مشاوره، مشاوره اسلامى، مسائل اخلاقى، مراجع.
1 دانشجوى دكترى فقه تربيتى جامعه المصطفى العالميه. ahmademamimoshaver@gmail.com
دريافت: 19/ 4/ 91 پذيرش: 23/ 8/ 92
