سال بيست و دوم ـ شماره 191 ـ آبان 1392، 45ـ58
شيدا رياضى هروى*
بابك شمشيرى **
چكيده
در بينش اسلام، خودشناسى مفهومى اساسى است كه از دو راه معرفت انفسى و آفاقى ممكن و ميسر مى شود و خود منشأ بسيارى از آموزه هاى اخلاقى و تربيتى مى باشد. بر اين اساس، اين نوشتار به بررسى مفهوم خودشناسى از نگاه اسلام و استنتاج اهداف و روش هاى تربيتى برخاسته از اين مفهوم مى پردازد. روش تحقيق در اين پژوهش كيفى است كه به صورت توصيفى ـ تفسيرى موضوع مزبور را مورد بحث و بررسى قرار مى دهد. همچنين پژوهش با رويكردى كلامى مفهوم خودشناسى نزد اسلام را بررسى مى كند. ازاين رو، پژوهش در وهله نخست، معطوف به قرآن و سپس به تفاسير متكلمان و صاحب نظران شيعى است. سرانجام بايد گفت: از نگاه اسلام، خردورزى زيربناى خودشناسى آفاقى و انفسى و نيز تهذيب نفس و كمال معنوى انسان است و بر اهداف و روش هاى تربيتى برخاسته از اين مفهوم نيز مترتب مى باشد.
كليدواژه ها: انسان شناسى اسلام، خودشناسى اسلام، اهداف تربيتى، روش هاى تربيتى.
