سال بيست و هشتم ـ شماره پنجم، پياپي 260 (ويژة اديان)
مجتبي ارشدي بهادر/ کارشناس ارشد فلسفه دین مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني ره marshadi1363@gmail.com
دريافت: 16/09/97 پذيرش: 02/02/98
چکيده
بنیان هر دینی بر آموزههای آن دین استوار است. یکی از آموزههای مهم در یهودیت، انسانشناسی است. یهودیت اهمیت کلیدی برای انسان قائل است؛ تا جایی که این امر بر آموزههای دیگر یهودیت تأثیرگذار میباشد. یکی از ابعاد بسیار مهم وجود انسان که مورد توجه همة فلاسفه، متکلمان، عرفا و اندیشمندان بوده است، بحث روح و ویژگیهای آن است. توجه به این بُعد وجودی و ترسیم جایگاه آن در انسان میتواند کلید حل اختلافات بین ادیان باشد.
این مقاله به صورت تحليلي ـ توصيفي و با استفاده از تحقيقات، کتب، اسناد و منابع کتابخانهاي مرتبط، تدوين شده است. حاصل آنکه با نگاهی به تاریخ یهودیت و کتاب مقدس و بعدها با تأثیر اندیشههای فلسفی یونان توسط فیلون، فیلسوف یهودی، دوساحتی بودن انسان و تأکید بر ساحت روحانی و مجرد به عنوان امری جاودانه در اعتقاد یهود، ثابت میشود.
کلیدواژهها: روح، انسانشناسی، یهودیت، کتاب مقدس، عهد عتیق، مجرد، جاودانگی.