سال بيست و سوم ـ شماره 200 (ويژه علوم سياسى)
زهرا پورروستائى اردكانى : كارشناس كامپيوتر ـ نرمافزار دانشگاه يزد و طلبه مدرسه علميه فاطمهالزهرا عليهاالسلام اردكان. zhrprst@gmail.com
محمدعلى محيطى اردكان : دانشپژوه دكترى فلسفه مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدسسره. mohiti@qabas.net
دريافت: 10/8/92 پذيرش: 20/12/92
چكيده
يكى از مهمترين دستورات اسلام در حوزه رابطه با انسانهاى ديگر، تعيين ضابطه براى رابطه مسلمان با غيرمسلمان است. مقاله حاضر كوشيده است تا با روش توصيفى، چگونگى رابطه مسلمان با غيرمسلمان را با استناد به آثار شهيد مطهرى بيان كند و به اين نتيجه رسيده كه مشى اسلام در تعيين ضابطه براى رابطه مسلمان با غيرمسلمان، بر اساس اعتدال و ميانهروى است، بهگونهاى كه نه دستور كلى قطع رابطه صادر كرده و نه اجازه هرگونه رابطهاى را داده است. اسلام براى حفظ دين افراد، مصلحت مسلمانان و عزت و استقلال جامعه اسلامى، روابطى مانند ازدواج، دوستى، كمك و احسان، تعليم و تعلّم، تعامل فرهنگى، تجارى، و همزيستى با غيرمسلمانان را محدود كرده و براى حضور غيرمسلمان در قلمرو حكومت اسلامى و تصدى مناصب و پستهاى حساس، سختگيرى كرده است و تسلط و ولايت غيرمسلمان بر مسلمان را به هيچوجه نمىپذيرد.
كليدواژه ها: مطهرى، اسلام، مسلمان، غيرمسلمان، محدوديت، كافر.