ماهنامه علمى ـ ترويجى در زمينه علوم انسانى شهريور 1396
آيت اللّه علامه محمدتقى مصباح
چكيده
اين مقال شرحى است بر اوصاف و ويژگى هاى رفتارى روزانه شيعيان از منظر اميرمؤمنان على عليه السلام. شيعيانبر اثر ترس از خداى سبحان، بدن هايشان نحيف و تكيده است. ازيك سو، ناراحتى، ترس، غم و غصه در حدمعقول و عادى، موجب انگيزه براى حركت به سوى كمال مطلوب و رفع نگرانى ها خواهد شد. و از سوىديگر، بى خيالى و بى توجهى موجب بى مسئوليتى و عدم برنامه براى نيل به اهداف مطلوب خواهد بود؛ زيراانسان بى فكر و بى خيال كه فاقد ناراحتى است، هيچ گاه از تغذيه و رسيدگى به جسم خود غافل نمى ماند و درنتيجه، چاق و فربه شده، به تن پرورى و پرخورى روى مى آورد.
البته، نگرانى و ترس ناشى از علاقه به زندگى ناپسند نيست، بلكه موجب پيشگيرى از خطر است.ازاين رو، ترس از عذاب خداوند آرامش و راحتى را از او مى ستاند و چنين فرد ترسان از عذاب الهى، گرچهچهره اى گشاده دارد و با مردم خوشرو است و حتى گره از كار ديگران مى گشايد، ولى نگران آينده خويشاست.
ازآنجاكه پرهيزگاران و شيعيان واقعى در پى انجام اعمال نيكو و شايسته اند و انجام عبادت و اعمالصالح اندك، آنان را قانع نمى كند، به دنيا و زرق و برق آن كمتر توجه دارند و از قلت زاد و توشه و دورى ازسفر و ترس راه نگرانند. اين خود يكى از آموزه هاى قرآنى است كه انسان نعمت ها و زيبايى هاى اخلاقى ورفتارى را كه نشان كمال است، به خداوند نسبت دهد و بدى ها، كوتاهى ها و گناهان را ناشى از ضعف و نقصخود مى داند. بنابراين، انسان بايد همواره نگران فرجام خويش باشد و اگر بخواهد در جنبه هاى معنوى رشدكند، پيوسته بايد محاسبه گر باشد.
كليدواژه ها: اندوه، ترس، حرمان از انس با معبود، خودبرتربينى.
