مقايسه فضاي تبليغي تلويزيون و مسجد
حسن خيري1
چكيده
در اين نوشتار با بهرهگيري از چارچوب نظري «هويت، فضا»، فرايند تعامل ساحتهاي عقلاني و احساسي انسان در فضا و بازتوليد آن، كه حاكي از تبلور متفاوت ابعاد عقلاني و احساسي آدمي نسبت به گونههاي متفاوت فضايي است، برخي از ابعاد دينداري در دو فضاي «تقيّد به تماشاي برنامههاي مذهبي تلويزيون» و «تقيّد به رفتن به مسجد» با روش پيمايشي و فن پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفته و تبيين گرديده كه در شرايط تقيّد به مسجد زمينه مناسبتري براي تبليغ ديني فراهم است؛ چراكه در فضاي تماشاي تلويزيون، ماهيت سرگرمكنندگي آن مجال كمتري براي تجلّي ابعاد دينمدارانه انسان فراهم ميكند. هدف از اين پژوهش اين است كه ظرفيت مكانها و فضاهاي سنّتي تبليغ را با فضاهاي مجازي نوين بررسي و ميزان تأثيرگذاري، تفاوت و ظرفيتهاي هر يك را با هم مقايسه نمايد.
كليدواژه ها: تبليغ رسانهاي، تبليغ سنّتي، مسجد، هويت، فضا، دينمداري، تكليفمداري، تسامح و تساهل، عرفگرايي، نسبيگرايي.
