معرفت سال بيستم ـ شماره 168 ـ آذر 1390، 5ـ11
آيت اللّه علّامه محمّدتقى مصباح
چكيده
شكرگزارى در برابر بركات و نعمتهاى مستمر و مداوم الهى، ضرورت و حداقل شرط بندگى الهى است. ما انسانها در برابر بسيارى از نعمتهاى الهى ناسپاسيم و حتى به بسيارى از اين نعمتهاى الهى توجه نداريم. اگر اندكى تأمّل كنيم و نيك بنگريم، در برابر نعمتهاى بيكران الهى ناتوان از شكرگزارى هستيم. اشكال ما اين است كه با بهرهمندى از هر نعمتى، از ساير نعمتهاى الهى غافل مىشويم. شايسته است با تمرين و آموزشهاى دينى و معنوى درصدد اصلاح اين نقيصه برآييم. از سوى ديگر، اغلب شكرگزارى ما از نعمتهاى مادى الهى است و غالبا از وجود نعمتهاى معنوى غافليم و هرگز توان شكرگزارى در برابر آنها را نداريم. اين نوشتار به تفصيل به اين موضوع مىپردازد.
كليدواژهها: شكرگزارى، نعمتهاى مادى، نعمتهاى معنوى، ريزش نعمتها، نعمتهاى الهى.
