معرفت سال بيست و دوم ـ شماره 188 ـ مرداد 1392، 5ـ10

آيت اللّه علّامه محمدتقى مصباح¹

چكيده

در آموزه هاى دينى سفارش فراوان شده است كه در توسل بايد از «وسيله» بهره برد و مهم ترين وسيله، تقرب به خداى سبحان، اولياى الهى و انبيا هستند كه بالاترين آنها، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى باشند. مؤمنان خطاكار با توسل به انبيا و اولياى الهى و درخواست شفاعت از ايشان، مورد عفو و گذشت خداى متعال قرار مى گيرند.

ازآنجايى كه انسان موجودى به تمامه فقر ذاتى است و همه نعمت هاى مادى و معنوى كه در اختيار دارد، نعمت هاى خدادادى است، دائما نيازمند اوست و ازاين رو، براى رفع مشكلات زندگى خويش، همواره نيازمند توسل به اولياى الهى است. اين نوشتار به تفصيل به اين موضوع مى پردازد.

كليدواژه ها: توسل، شفاعت، فقر ذاتى، رحمت الهى.

معرفت سال بيستم ـ شماره 162 ـ خرداد 1390، 5ـ14

نسيم رحمت الهى (1)*

آيت ‏اللّه محمدتقى مصباح

چكيده
خداى سرمدى، فياض مطلق و داراى رحمت بى‏كران است. همه موجودات هستى به فراخور ظرفيت خود، از اين رحمت بهره‏مندند. خداوند متعال بدون درخواست بندگان، از فضل و كرم خويش بر بندگان خويش بى‏منت مى‏بخشد. با وجود اين، انسان‏ها نعمت‏هاى الهى را كفران مى‏كنند و راه عصيان پيش مى‏گيرند. در مقابل، حلم الهى بر عيوب ما پرده افكنده، مانع از رسوا شدن ما مى‏شود. از اين‏رو، در آموزه‏هاى دينى سفارش مؤكد بر استغفار به درگاه الهى شده است.
     هركس به حسب معرفت و مرتبه كمال خويش حتى حضرات معصومان عليهم‏السلام در پيشگاه الهى قصور و تقصير دارند و استغفار مى‏كنند: بندگان عادى از ارتكاب عصيان و گناه و حضرات معصومان عليهم‏السلام هرچند هرگز مرتكب گناه صغيره و يا كبيره و حتى ترك اولى نمى‏شوند، اما استغفار آنان به دليل اشتغالات به امور دنيوى و لوازم آن و توجه به غيرخداست كه گريزى هم از اين‏گونه امور نيست.
     اين نوشتار به تفصيل در باب توبه و شفاعت مطالب نغزى را مطرح كرده است.

كليدواژه‏‌ها: توبه، شفاعت، رحمت الهى، غضب الهى، صفات الهى.