مهريه و اهميت حقوقى آن در استحكام ازدواج
محمّداسحاق حبيبى
(دانش‌آموخته حوزه علميه و كارشناس ارشد حقوق خصوصى)
چكيده
«مهريه» كه تأسيس آن به منظور كمك به تثبيت و تحكيم پيوند زناشويى بوده، امروزه به عنوان يكى از معضلات بزرگ اجتماعى و وسيله‌اى براى استفاده ناصحيح عده‌اى براى رسيدن به مقاصد مالى و نيز مانع تحقق يافتن ازدواج‌ها گرديده است.
تأكيد بر مهريه توسط برخى از آيات، روايات و موادى از قانون مدنى ايران گرچه بيان‌كننده اهميت مهر و حمايت ويژه از زنان است، اما به دليل اجراى ناصحيح آن، مورد سوء استفاده افراد سودجو قرار گرفته است. از اين‌رو، برخى از زنان و خانواده‌ها يگانه راه وصول به مقاصد مادى را تن دادن به ازدواج با تعيين مهريه‌هاى سنگين پنداشته‌اند، با اين استدلال كه مهريه سنگين رمز بقاى زندگى مشترك و مانع از اقدام مردان بر طلاق زنان است. در حالى كه اين نگاه نادرست به مهريه، ضمن آنكه از قداست مهريه كاسته و تأسيس آن را زير سؤال برده است، موجب متزلزل شدن ازدواج‌ها و تحقق يافتن طلاق‌هاى زودهنگام شده است.
نويسنده اين مقاله مى‌كوشد با استفاده از مستندات قانونى و شرعى و نيز تحليل‌هاى مناسب اثبات نمايد كه جنبه‌هاى تربيتى و ارزشى عقد ازدواج به مراتب بيش از مسائل مادى‌اند و سزاوار نيست به اين نهاد مقدّس صرفا از زاويه مالى نگريسته شود و بنيان خانواده بر اين اساس استوار گردد.
كليدواژه‌ها: عقد، مهريه، قانون مدنى، مقدار مهريه، وظايف زن، امتناع از مهريه.
