شناسايى و طبقه‌بندى موانع توليد علم
از ديدگاه اعضاى هيأت علمى دانشگاه‌هاى استان قم
سيف‌اله فضل‌الهى1
چكيده
ريشه‌يابى موانع پيش‌روى توليدات علمى، بخصوص در دانشگاه‌ها كه مى‌توانند با برخوردارى از اعضاى هيأت علمى توانمند گام بلندى در بهره‌ورى سرمايه و محور توسعه، ارتقا جايگاه علمى و رشد اجتماعى و فرهنگى كشور بردارند يك ضرورت استراتژيك است.
تحقيق حاضر به بررسى و شناسايى موانع توليد علم و طبقه‌بندى آن از ديدگاه اعضاى هيأت علمى دانشگاه‌هاى قم مى‌پردازد. روش تحقيق توصيفى از نوع پيمايشى و جامعه آمارى دربرگيرنده كليه اعضاى هيأت علمى دانشگاه‌هاى قم است كه از بين آنها يك نمونه 226 نفرى به صورت تصادفى طبقه‌اى انتخاب شد. براى گردآورى اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات براساس آزمون خى دو نشان داد مهم‌ترين موانع بازدارنده توليد علم به ترتيب موانع انگيزشى، اقتصادى، ادارى و بروكراتيك، خدمات علمى ـ پژوهشى و فردى مربوط به توانمندى‌هاى فنى و تخصصى هستند و تأكيد بر آموزش‌محورى دانشگاه‌ها به جاى پژوهش‌محورى، عدم حمايت‌هاى مالى در انتشار، تأليف و ترجمه كتب و مقالات و پايين بودن تسلط استادان به زبان انگليسى به ترتيب، مؤثرترين و آشنايى اندك آنان به شيوه‌هاى پژوهش علمى كم‌اثرترين عامل در اين فرايند شناخته شد.
كليدواژه‌ها : توليد علم، عوامل فردى، عوامل انگيزشى، عوامل اقتصادى، عوامل ادارى و بروكراتيك.
