گفتمان

strict warning: Declaration of views_handler_filter_node_status::operator_form() should be compatible with views_handler_filter::operator_form(&$form, &$form_state) in D:\WebSites\nashriyat.ir\modules\views\modules\node\views_handler_filter_node_status.inc on line 14.

گفت‌وگو وكاركردهاي تربيتي آن در پرتو آيات و روايات

قيمت مقاله الكترونيكي: 
3000تومان

سال بيست و هفتم ـ شماره 246 (ويژة علوم تربيتي)

سال انتشار: 
27
شماره مجله: 
246
شماره صفحه: 
27

آسيب شناسى سياسى جريان بيدارى اسلامى

معرفت سال بيست و دوم ـ شماره 184 ـ فروردين 1392، 45ـ61

هادى معصومى زارع*

چكيده

تحولات يك ساله اخير (از دى 1389 تا دى سال 1390) در جهان اسلام و فراز و نشيب هاى آن، نگاه هاى زيادى را در سراسر جهان به خود جلب كرده است. در حالى كه بسيارى از تحليل گران ضرباهنگ تحولات آتى منطقه را با ثبات مى پنداشتند، به گونه غيرمنتظره اى مرزها و شاخصه هاى نظم موجود در هم شكسته شد و رويدادهاى خيره كننده اى را در جهان اسلام پديد آورد، بيدارى اسلامى از اين جمله تحولات است.

     اين پژوهش مى كوشد با روش اسنادى ـ تحليلى و با هدف ترسيم هندسه جامع آسيب شناسى اين انقلاب ها، مهم ترين چالش ها و آسيب هاى سياسى فراروى آنها را در مراحل مختلف تكوين، تثبيت و تطور مورد بررسى قرار دهد. از مهم ترين آسيب هايى كه كيان انقلاب هاى اسلامى اخير را تهديد مى كند، مى توان به مواردى همچون خلأ رهبرى واحد، تقليل سطح گفتمان، معضله نظام سازى، اتكا به سازوكارهاى بوروكراتيك و مانيفيست هاى حزبى، بروز اختلاف و تفرقه ميان انقلابيون، نفوذ ليبرال هاى غرب گرا و افراد فرصت طلب در لايه هاى تصميم سازى انقلاب و سازش انقلابيون با كشورهاى سلطه گر غربى و معامله بر سر اصول انقلاب اشاره نمود.

 

كليدواژه ها: بيدارى اسلامى، انقلاب، آسيب ها، چالش ها، غرب، نظام سازى، گفتمان.

سال انتشار: 
22
شماره مجله: 
184
شماره صفحه: 
45

بيدارى اسلامى؛ تقابل اسلام سياسى و سكولاريسم

معرفت سال بيستم ـ شماره 168 ـ آذر 1390، 153ـ169

محمداسماعيل عمار1

چكيده

بيدارى اسلامى به عنوان خيزش هويتى همراه با رويكرد تمدنى در قالب اسلام سياسى، در تلاش است تا بار ديگر اوج شكوفايى تمدن اسلامى را تجربه نمايد. اسلام سياسى، گفتمانى است كه حول مفهوم مركزى «حكومت اسلامى» نظم يافته و دغدغه اصلى آن عبارت است از: بازسازى جامعه اسلامى مطابق با مبانى و اصول اسلامى. مواجهه مستقيم با فرهنگ و تمدن غرب، موجب فعال‏سازى اين گفتمان شده و هدف آن را مركزيت‏زدايى از گفتمان ليبرال در سطح جهانى و دفاع از اسلام در برابر تهاجم قدرت‏هاى استكبارى تشكيل مى‏دهد.

اين تحقيق به بررسى محورهاى تقابل دو گفتمان اسلام سياسى و سكولاريسم در جوامع اسلامى مى‏پردازد كه با روش توصيفى ـ تحليلى، با استفاده از منابع موجود و واقعيت‏هاى ملموس انجام گرفته است. مهم‏ترين يافته تحقيق اين است كه چالش و منازعات بين اسلام سياسى و غرب از نوع تمدنى بوده و غرب براى مقابله با بيدارى اسلامى، از ترويج سكولاريسم و نظام‏هاى سكولار در جوامع اسلامى بهره مى‏گيرد.

كليدواژه‏ها: بيدارى اسلامى، گفتمان، اسلام سياسى، سكولاريسم، تقابل.

سال انتشار: 
20
شماره مجله: 
168
شماره صفحه: 
153

گفتمان اصول‏گرايي و نقد و بررسي آن از منظر مقام معظّم رهبري

گفتمان اصول‏گرايي

و نقد و بررسي آن از منظر مقام معظّم رهبري

بهرام اخوان كاظمي 1

چكيده

انقلاب اسلامي ايران داراي گفتمان‏هاي سياسي متنوعي مانند «گفتمان سازندگي» و «گفتمان اصلاح‏طلبي» بوده است، همچنان‏كه با روي كار آمدن دولت نهم، گفتماني در جمهوري اسلامي در اين دولت شكل گرفت كه بر اساس تأكيد بر اصول و ارزش‏هاي انقلابي و اسلامي و تأكيد ويژه بر موضوع عدالت، مي‏توان آن را «گفتمان اصول‏گرايي عدالت‏خواه» ناميد. بديهي است كه گفتمان يادشده مانند ساير گفتمان‏هاي قبلي انقلاب اسلامي، داراي نقاط قوت و ضعفي بوده است كه تبيين و ارزيابي آنها مي‏تواند به پيشبرد اهداف انقلاب اسلامي و افزايش كارآمدي نظام جمهوري اسلامي بينجامد. در اين مقاله تلاش شده است تا گفتمان مذكور با ارائه ديدگاه‏هاي مقام معظّم رهبري درباره گفتمان اصول‏گرايي دولت نهم، تأمين شود و علاوه بر نقد و ارزيابي ايشان در اين‏باره، شاخصه‏هاي اصول‏گرايي و همچنين توصيه‏هاي اكيد مقام معظم رهبري به دولت نهم، ارائه گردد. مستندات پژوهش نشان مي‏دهد كه مقام معظّم رهبري، حمايت گفتماني ويژه‏اي از گفتمان اصول‏گرايي عدالت‏خواه داشته و اين گفتمان را احياگر آرمان‏ها، ارزش‏ها و شعارهاي انقلاب دانسته‏اند، هرچند آن را از نقدها و تذكرات جدي و توصيه‏هاي لازم، بي‏بهره نگذاشته‏اند.

كليدواژه‏ها: گفتمان، تحليل گفتماني، مقام معظّم رهبري، اصول‏گرايي، عدالت، دولت نهم، انقلاب اسلامي.

سال انتشار: 
18
شماره مجله: 
138
شماره صفحه: 
13

مكتب مطالعات فرهنگي

مكتب مطالعات فرهنگي

سيد حسين شرف‏الدين 1

چكيده

«مطالعات فرهنگي»، بر مجموعه قابل توجهي از پژوهش‏ها، نظريات، روش‏ها، موضع‏گيري‏ها و فعاليت‏هاي انتقادي در چارچوب علوم انساني و علوم اجتماعي اطلاق مي‏شود كه از دهه 1960 به اين سو، توسط جمعي از انديشمندان علوم اجتماعي و تحت شرايط فرهنگي ـ اجتماعي خاص، در آمريكا و برخي كشورهاي اروپايي به وجود آمد. مطالعات فرهنگي، نه يك رشته آكادميك جديد و يا مجموعه‏اي از رشته‏هاي پراكنده و ناهمگون، بلكه بيشتر يك قلمرو ميان رشته‏اي است كه گرايش‏ها، حوزه‏ها و روش‏هاي مختلفي را در يك قالب تركيبي جديد، به هم پيوند داده است.

امروزه مطالعات فرهنگي يكي از رشته‏هاي تنومند علمي با حوزه‏هاي مختلف در مراكز علمي و دانشگاهي است كه هر روز به لحاظ كمّي و كيفي بر عمق و گستره آن افزوده مي‏شود. اين نوشتار، به بررسي فعاليت‏هاي شاخه انگليسي آن، به عنوان كانون اين جريان جهان‏گستر مي‏پردازد.

كليدواژه‏ها: فرهنگ عامه، امپرياليسم فرهنگي، نقد ادبي، ارتباطات جمعي، طبقه اجتماعي، نشانه‏شناسي، گفتمان، كثرت‏گرايي، پسامدرنيسم.

سال انتشار: 
17
شماره مجله: 
126
شماره صفحه: 
51
محتوای تغذیه