عبادالرحمن

strict warning: Declaration of views_handler_filter_node_status::operator_form() should be compatible with views_handler_filter::operator_form(&$form, &$form_state) in D:\WebSites\nashriyat.ir\modules\views\modules\node\views_handler_filter_node_status.inc on line 14.

اخلاق و عرفان اسلامي

اخلاق و عرفان اسلامي

استاد محمّدتقي مصباح

چكيده

در ادامه آيات مربوط به ويژگي‏هاي عبادالرحمن، در اين بخش، آيه 68 سوره فرقان مورد بررسي قرار گرفته است. اين آيه شريفه سه ويژگي سلبي آنان را متذكر شده است؛ اجتناب از شرك، اجتناب از قتل نفس محترمه و اجتناب از انحرافات جنسي.

     شرك در اعتقاد، موضوع بحث اين آيه نيست. اما شرك در عمل و عبادت نيز مراتبي دارد كه شامل عبادت رسمي معبودهايي غير از خداوند، رياي در عبادت، و درخواست از غير او مي‏شود. هرچه به مراتب عميق‏تر پيش مي‏رويم، شرك خفي‏تر و امكان ابتلاي به آن بيشتر مي‏شود. توحيد اقتضا مي‏كند توجه استقلالي انسان به خداوند باشد، هرچند موحّد از ابزارها و وسايطي هم كه او قرار داده است، استفاده مي‏كند. شرك موجب حبط اعمال مي‏شود.

     قتل نفس يكي از بزرگ‏ترين گناهان است، و در عين حال مواردي وجود دارد كه خداوند به خاطر مصالح مهم‏تري آن را تجويز كرده است. تفاوت ديدگاه اسلام با طرفداران اعلاميه حقوق بشر در همين نكته است كه اسلام احترام حيات انسان‏ها را تابع اراده الهي مي‏داند.

     در اسلام، ارضاي غريزه جنسي تنها از راه همسر قانوني و ملك يمين جايز است و ساير راه‏ها انحراف و گناه به حساب مي‏آيد. براي مبتلا نشدن به اين گناه بزرگ، بايد از مقدّمات آن نيز، مانند نگاه حرام و...، هم اجتناب نمود. وظيفه مصلحان اجتماعي آن است كه زمينه وقوع گناهان و جرم‏ها را در جامعه از بين ببرند.

كليدواژه‏ها: عبادالرحمن، كبائر موبقه، شرك، قتل نفس، انحرافات جنسي، حبط.

سال انتشار: 
16
شماره مجله: 
119
شماره صفحه: 
5

اخلاق و عرفان اسلامى

اخلاق و عرفان اسلامى

استاد محمّدتقى مصباح

چكيده

يكى از شيوه هاى تربيتى قرآن كريم اين است كه صفات مطلوب را به گونه اى بيان مى كند كه موجب ترغيب ديگران براى كسب اين صفات باشد. در بسيارى از موارد، تفاوت آيات هم سنخ با يكديگر در اجمال و تفصيل است. اين مقتضاى مقام و اقتضاى بلاغت قرآن است. اوصافى كه قرآن ذكر مى كند دو جور اطلاق دارند: اطلاق عام و اطلاق خاص. اطلاق خاص به خاطر عنايتى است.

قرآن در موارد زيادى انسان ها را به نام «عباد» ياد كرده، اما به «اللّه» يا به «رحمن» اضافه كرده است. اما گاهى آنها را «عبادى» خوانده كه به مناسبت مقام، بار ارزشى خاصى دارد. اين اضافه تشريفى است. عبوديت خدا گاهى تكوينى است و خارج از اختيارات انسان، و گاهى تشريعى است; يعنى اينكه كسى بندگى ديگرى را بپذيرد و خود را عبد او قرار دهد. در اين زمينه، مردم دو دسته مى شوند: عده اى بنده خدا و عده اى بنده نفس. عبادت خدا همواره آگاهانه است و عبادت نفس (يا شيطان) ناآگاهانه.

كليدواژه ها: عبادت تكوينى، عبادت تشريعى، متقين، مفلحان، عبادالرحمن، شيطان.

سال انتشار: 
16
شماره مجله: 
113
شماره صفحه: 
5
محتوای تغذیه