English 

قدرت

strict warning: Declaration of views_handler_filter_node_status::operator_form() should be compatible with views_handler_filter::operator_form(&$form, &$form_state) in D:\WebSites\nashriyat.ir\modules\views\modules\node\views_handler_filter_node_status.inc on line 14.

تفویض و امر بین امرین در افعال انسانی براساس قدرت و اراده خدا و انسان

author：admin 06/11/1399 - 02:25
قيمت مقاله الكترونيكي: 
3000تومان

سيدمحمد قاضوي / کارشناس ارشد فلسفه دین مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره    qazavy.7626@chmail.ir
دريافت: 13/11/98                    پذيرش: 14/03/99
چکيده
روشن شدن محل نزاع بین معتزله و امامیه، در مسئله تفویض و امر بین امرین و بررسی مبانی آنها وجهه همت پژوهش پیش‌رو است. آنچه معتزله را به نظریۀ تفویض کشانده، چگونگی تأثیر مسائلی چون قدرت و اراده است، که باید با روش عقلی ـ نقلی مورد بررسی قرار گیرد. معتزله استطاعت را به دلائلی مقدم بر فعل دانسته و بدین بیان انسان را حقیقتاً فاعل می‌دانند. معتزله معتقدند نمی‌توان دو قادر بر یک فعل اجتماع کنند، درحالی‌که هرکدام انگیزه‌ای خلاف یکدیگر دارند. لذا قدرت خداوند را انکار کرده‌اند تا تکلیف، ثواب و عقاب معنا یابد؛ فعل قبیح از خداوند صورت نگیرد و عدالت و حکمت او حفظ شود. در معنای استطاعت، میان برخی از متکلمان امامیه اختلاف است؛ اما در نهایت همه استطاعت انسان و قدرت خداوند را پذیرفته‌اند. امامیه انسان را فاعل مباشر و خداوند را فاعل بالسبب می‌دانند. بدین معنا هر دو فاعل حقیقی نامیده می‌شوند. نسبت به افعال قبیح، انسان فاعل مستقیم و خداوند فاعل با واسطه و بالعرض است.
كليدواژه‌ها: امامیه، معتزله، تفویض، امر بین امرین، قدرت، استطاعت، اراده.

 

سال انتشار: 
1399
شماره مجله: 
271
شماره صفحه: 
59
صفحه شروع مقاله: 
59
صفحه پایان مقاله: 
68

رابطه اخلاق و سياست بررسى رويكرد ماكياوليستى بنى اميه

author：admin 05/19/1394 - 15:42

سال بيست و چهارم ـ شماره 210 (ويژه فلسفه اخلاق)

رحيم دهقان سيمكانى / دانشجوى دكترى دين پژوهى دانشگاه اديان و مذاهب.         r.dehghan88@yahoo.com                   

دريافت: 7/8/93               پذيرش: 29/1/94

چكيده

بررسى هم سخنى ها و شباهت هاى دو جريان فكرى اموى و ماكياولى در حوزه اخلاق و سياست، مسئله اصلى اين پژوهش است. هدف عمده از بررسى اين موضوع، اثبات اين مطلب است كه اصول سياست اموى، ارتباطى با سياست اصيل اسلامى نداشته و بسان سياست ماكياوليستى، مخالف رهيافت اسلام در حوزه اخلاق و سياست است. بنى اميه و به طور خاص معاويه، با اتخاذ اصولى همچون ارعاب به وسيله قتل و غارت، وعده و وعيدهاى فريبنده، دروغ بستن به صالحان، و ملعبه شمردن اصول اخلاقى، در سياست مسيرى را پيموده اند كه بعدها نيكولو ماكياولى (1469ـ1527) آن را تئوريزه كرده است. اين مقاله تلاش مى كند تا با نظر به جايگاه اخلاق در سياست در رويكرد ماكياوليستى، رفتار و رويكرد بنى اميه نسبت به اين مسئله را مورد بررسى و نقد قرار دهد. روش مقاله در مراجعه به آراء ماكياولى و عملكرد بنى اميه، استنادى، و در تبيين محتوا توصيفى ـ تحليلى خواهد بود.

 

كليدواژه ها: ماكياوليسم، بنى اميه، معاويه، اخلاق، سياست، حكومت، قدرت.

 

سال انتشار: 
24
شماره مجله: 
210
شماره صفحه: 
61

واكاوى مفهوم و ويژگى ‏هاى قدرت

author：admin 12/08/1389 - 22:10

مرتضى مداحى*

چكيده

برخى معتقدند «قدرت» هدف نيست، بلكه ابزارى است براى رسيدن به اقتصاد. برخى ديگر قائل‏اند «قدرت» خود جايگاه دلنشين و هدفى است كه جاه‏طلبى انسان او را به رسيدن به آن سوق مى‏دهد و چه بسا اقتصاد و مانند آن براى دست‏يابى به آن سيطره هزينه شوند. از ديدگاه قرآن كريم منشأ «قدرت» خداى متعال است و ابزارى بيش نيست كه طبق جهان‏بينى فرد، ممكن است در جهت الهى و يا مادى به كار گرفته شود. مرعوب شدن و بالتبع پيوستن به قدرت باطل با عذر خوف از آن به هيچ وجه مقبول نيست.

     اين مقاله به روش تحليل اسنادى و كتابخانه‏اى به واكاوى مفهوم و ويژگى‏هاى قدرت مى‏پردازد.

كليدواژه‏ها: قدرت، هژمونى، نفوذ، اقتدار، منابع قدرت، ويژگى‏هاى قدرت، تصويرسازى از قدرت.

سال انتشار: 
19
شماره مجله: 
157
شماره صفحه: 
123

حق وتو از ديدگاه حقوق بين‌الملل و اسلام

author：admin 05/27/1389 - 19:32

حق وتو از ديدگاه حقوق بين‌الملل و اسلام

سيداحمد مرتضايى
 (دانش‌آموخته حوزه علميه و كارشناس ارشد حقوق)

چكيده

بر اساس منشور سازمان ملل متحد، شوراى امنيت داراى 10 عضو غيردايم و 5 عضو دايم است. اعضاى دايم شورا داراى حق «وتو» هستند. از ابتداى تأسيس سازمان تاكنون، نسبت به اين حق، نظريات متفاوتى اظهار شده و بيشتر اين نظريات، مخالف اين حق بوده‌اند. اكنون، كه اين مخالفت‌ها شدت يافته، برخى از كشورها مدعى استحقاق برخوردارى از حق وتو هستند. علاوه بر ايرادهاى حقوقى و تناقضات نظرى و عملى، حق وتو از ديدگاه اسلام نيز پذيرفته نيست؛ زيرا اين حق بر اساس قدرت قدرتمندان آن زمان و در قالب يك قانون، به پنج كشور اعطا شده و موجب تسلّط و تفوّق بر ساير كشورها گرديده است. از اين‌رو، براى بررسى اين حق و جايگاه آن در اسلام، «قانون و قانون‌گذارى»، «قدرت» و «اصل ولايت و عدم ولايت» با رويكردى دينى و اسلامى بررسى و بر اساس هريك، ناسازگارى حق وتو با اسلام و عدم مشروعيت آن اثبات مى‌شود.

كليدواژه‌ها: شوراى امنيت، عضويت دايم، حق وتو، امتياز ويژه، قدرت، اسلام، قانون و قانون‌گذارى، اصل ولايت.

محتوای تغذیه