تشيّع

strict warning: Declaration of views_handler_filter_node_status::operator_form() should be compatible with views_handler_filter::operator_form(&$form, &$form_state) in D:\WebSites\nashriyat.ir\modules\views\modules\node\views_handler_filter_node_status.inc on line 14.

بررسى تاريخى ورود اسلام و تشيّع به يزد

سال نوزدهم ـ شماره 156 ـ آذر 1389، 59ـ68

طيبه رحيمدل ميبدى -1

چكيده

يزد شهرى است داراى ميراثى درخشان از فرهنگ و تمدن اسلامى. نفوذ اسلام به عنوان آخرين دين آسمانى در اين منطقه به قرن اول هجرى باز مى‏گردد.

     بررسى تاريخ ورود اسلام به اين سرزمين به صورت نظرى، به محققان و دانش‏پژوهان كمك مى‏كند تا بتوانند مطالعات خود را در اين زمينه بسط دهند. نيز درآمدى بر تطبيق مسئله يادشده نسبت به ساير شهرهاست. از رهگذر اين مطلب مى‏توان پى برد كه آنچه در اسلام آوردن مردم ايران نقش مؤثرترى داشته، همان سادگى تعاليم اسلام و مساواتى است كه براى همه مقرر نموده است؛ مسئله‏اى كه موجب گرديد مردم اين سرزمين با آغوشى باز از اسلام و تعاليم آن استقبال نمايند و با رغبت به آن بگروند. مردم ايران از همان آغاز دوستدار اهل‏بيت عليهم‏السلام بودند و آن را، چه به صورت تقيه و چه بعدها رسما، اثبات نموده‏اند.

     اين مقاله مى‏كوشد به صورت مستدل و با تحليل منطقى به موضوع مزبور بپردازد.

كليدواژه‏ها: يزد، يزدگرد سوم، اسلام، اعراب مسلمان، تشيّع، اتابكان.

سال انتشار: 
19
شماره مجله: 
156
شماره صفحه: 
59

بررسى انتقادى نظريه‌هاى جامعه‌شناختى

بررسى انتقادى نظريه‌هاى جامعه‌شناختى

پيرامون انقلاب اسلامى

 

                        حسن يوسف‌زاده*

چكيده

اين مقاله با رويكرد تحليلى و نظرى برخى نظريه‌هاى اجتماعى مطرح پيرامون انقلاب اسلامى ايران را بررسى انتقادى مى‌كند و آنها را از دو منظر درون‌پارادايمى و برون‌پارادايمى به نقد مى‌كشد. روشن‌فكران به عنوان حلقه واسط معرفى نظريه‌هاى غربى و نيز نقش و جايگاه آنان در گزينش و ترجمه هدفمند ديدگاه‌هاى دانشمندان غربى، پيرامون تحولات مهم دنيا، به ويژه انقلاب اسلامى ايران، مورد تأكيد قرار گرفته و تلاش شده است اين نقدها در راستاى بررسى امكان بومى‌سازى علوم اجتماعى صورت پذيرد.

 

كليدواژه‌ها : انقلاب اسلامى، تشيّع، بيدارى اسلامى، روشنفكر.

سال انتشار: 
18
شماره مجله: 
146
شماره صفحه: 
105

فرهنگ تشيّع

فرهنگ تشيّع

و نقش آن در تجدّد بومي ايران

رضا رمضان نرگسي1

چكيده

علما توانستند با بسط فرهنگ تشيّع، نوعي بيداري خاص در مردم ايران به وجود آورند و براي بسط اين فرهنگ، از عنصر «سياست» و «حكومت» به خوبي استفاده كردند. آنان ابتدا با نفوذ در دربار شاهان مغول و سپس همكاري با دستگاه سلاطين صفوي، توانستند فرهنگ تشيّع را در بين عامه مردم ايران بسط دهند. اما در عين حال، اولاً، هرگز به اين سلاطين مشروعيت ندادند، ثانيا، هيچ‏گاه در دستگاه سلاطين ذوب نشدند، بلكه همواره فاصله معنوي خود را با آنها حفظ مي‏كردند و اين بر جذّابيت آنها مي‏افزود. نتيجه آن شد كه با بسط فرهنگ تشيّع، فرهنگ‏هاي محلّي و قومي در تحت فرهنگ اصلي، كه همان فرهنگ مذهبي تشيّع است، داراي يك هويّت مشخص ملّي گشتند و نتيجه اين تكامل در مردم ايران بسط نظري و عملي نظريه «ولايت فقيه» بود كه در مشروطه شكل نازل و اجمالي آن اتفاق افتاد و شكل كامل و تفصيلي آن در انقلاب اسلامي رخ نمود.

كليدواژه‏ها: فرهنگ، علما، تجدّد، مشروطه، تشيّع، امام زمان (عج)، صفويه، قاجار، ولايت فقيه.

سال انتشار: 
17
شماره مجله: 
127
شماره صفحه: 
47
محتوای تغذیه