صعصعةبن صوحان خطيب شحشح اميرمؤمنان علي(عليه السلام)
محمود مطهّري نيا(1)
چكيده
صعصعةبن صوحان از بني عبد قيس و يكي از نزديكترين ياران حضرت علي(عليه السلام) بود. اين قرابت تا آنجا بود كه آن حضرت در موقوفات خود صعصعه را شاهد ميگرفتند. رجاليون شيعه او را از ابدال دانستهاند. صعصعه همانند برادرانش زيد و سيحان توانايي فوقالعادهاي در امر خطابه داشت، به حدي كه مورد ستايش امير بيان حضرت علي(عليه السلام)قرار گرفت و او را خطيب شحشح و توانا خواندند. او از اين توانايي در بدو حكومت ايشان نهايت بهرهبرداري را به نفع آن حضرت نمود. حضرت علي(عليه السلام) كه به صعصعه اعتماد ويژهاي داشت، در چند نوبت او را به نمايندگي از خويش به رويارويي و مذاكره با معاويه كشاند. اين كشاكشها با معاويه پس از شهادت آن حضرت ادامه يافت و صعصعه از جمله شيعياني بود كه معاويه از آنان به شدت تنفّر داشت. او در حدود سال 56 هجري به علتي ناگفته وفات يافت.
كليدواژهها: صعصعةبن صوحان، عليبن ابيطالب(عليه السلام)، معاويه، كوفه.
