كتاب مقدّس و جايگاه آن در مناظرات امام رضا(عليه السلام)
علي اسدي(1)
چكيده
امام معصوم(عليه السلام) حجت خدا و داناترين مردم است. بر اين اساس گستره دانش او افزون بر كتاب و سنّت، ديگر كتابهاي آسماني را نيز دربر ميگيرد. استدلالهاي امام رضا(عليه السلام) به تورات، انجيل و زبور در مناظره با علماي اهل كتاب، از نمونههاي شنيدني در اين زمينه است. مواردي از كتاب مقدّس، كه امام(عليه السلام) در ارتباط با برخي مسائل بدان استناد جستهاند، از حيث انطباق با نسخههاي موجود آن و نيز دلالت بر مدعاي آن حضرت، چند دسته هستند: بخشي كاملا روشن و گوياست و در كتاب مقدّس موجود نيز آمده، برخي ديگر داراي مفهوم كلي، ولي با قراين موجود مدعاي امام را تأييد ميكند. دسته ديگر، داراي زباني نمادين است، و تنها با تفسير امام، بر مدعاي ايشان دلالت دارد. برخي نيز در ترجمههاي فارسي و عربي يافت نميشوند. بخشي نيز در متن كتاب مقدّس مورد استناد قرار نگرفتهاند، ولي به صورت مبسوط در عهد قديم، جديد و قرآن روايت شدهاند.
اين مقاله، نمونههاي مهمي از موارد ياد شده را در نسخههاي فارسي و عربي موجود از عهدين بررسي ميكند.
كليد واژهها: قرآن، كتاب مقدّس، عهد عتيق، عهد جديد، تورات، انجيل، امام رضا(عليه السلام)، عيسي(عليه السلام).
