اميرمؤمنان

اخلاق و عرفان اسلامي

استاد محمّدتقي مصباح

چكيده

اين مقاله در پي بيان اوصاف بدترين بندگان در نگاه اميرمؤمنان در نهج‏البلاغه است. از نگاه آن حضرت، خشم و غضب خداي متعال از مبغوض‏ترين افراد از آن‏روست كه گناهان اين افراد به ديگران نيز سرايت مي‏كند. اين افراد از موقعيت و شهرت و علم برخوردارند و از موقعيت خويش براي تأسيس مكاتب انحرافي بهره گرفته و موجبات انحراف بسياري از افراد ساده‏لوح را فراهم مي‏سازند. از مدار هستي و حق غافل و بر هوا و هوس خويش پافشاري مي‏كنند. عالمان و كارشناسان دين شناخته شده در ميان مردم، مسئوليت سنگيني در اين زمينه بر عهده دارند و بايد ترفندهاي آنان را به مردم معرفي كنند. همواره بايد مراقب بود؛ چراكه شهرت‏طلبي، ثروت‏اندوزي و برتري‏طلبي از عواملي است كه موجب گم‏راهي و انحرافات اجتماعي است.

كليدواژه‏ها: اميرمؤمنان، بدعت‏گروي، شهرت‏طلبي، برتري‏طلبي، انحراف، طغيان، نهج‏البلاغه، بدترين بندگان.