strict warning: Declaration of views_handler_filter_node_status::operator_form() should be compatible with views_handler_filter::operator_form(&$form, &$form_state) in D:\WebSites\nashriyat.ir\modules\views\modules\node\views_handler_filter_node_status.inc on line 14.

بررسى آثار و پيامدهاى رشد سريع جمعيت بر «مضيقه ازدواج» و تجرد دختران (تحليلى بر تجرد قطعى دختران به‏مثابه يك مسئله اجتماعى؛ چالش‏ها و راهكارها)

author：admin 08/26/1392 - 19:57

سال بيست و دوم ـ شماره 189 ـ شهريور 1392، 117ـ129

محمدرضا حسنى¹

چكيده

يكى از بارزترين تحولات جمعيتى كشور از سال 1370 به بعد، بالا رفتن سن ازدواج و افزايش ميزان تجرد بخصوص در بين دختران بوده است. اين مسئله به بروز برخى تغيير و تحولات ساختارى به ويژه در حوزه فرهنگ و اجتماع منجر گشته و همين موضوع، تحليل و تبيين ابعاد اين مسئله را به يك ضرورت تبديل كرده است. پژوهش حاضر مى كوشد با روش تحليلى و با تكيه بر آمار و اسناد و همچنين تحقيقات موجود، ضمن اشاره به برخى علل در بروز پديده «مضيقه ازدواج» و تجرد دختران، برخى از مهم ترين عوارض و پيامدهاى سوء اين پديده را گزارش كند. نتايج نشان مى دهد كه گرايش به استقلال اقتصادى، فشار براى ورود به دانشگاه و بازار كار، تضعيف پايبندى اخلاقى در روابط خانوادگى، گسترش روابط نامتعارف، گرايش به جرم و سوء مصرف مواد، بى هويتى و بروز اختلالات روانى را مى توان ازجمله عواقب احتمالى تجرد دختران برشمرد. در پايان نيز به برخى پيشنهادها و راهكارها براى كاهش عوارض و پيامدهاى نامطلوب اشاره شده است.

كليدواژه ها: رشد جمعيت، ساختار سنى، تحولات جمعيتى، مضيقه ازدواج، تجرد دختران.

سال انتشار:

شماره مجله:

189

شماره صفحه:

117

ويژگى‏‌هاى سياست‏گذارى مطلوب جمعيت در ايران

author：admin 08/26/1392 - 05:45

معرفت سال بيست و دوم ـ شماره 189 ـ شهريور 1392، 11ـ24

اسماعيل نوده فراهانى¹
عباس مقامى²
مهديه كاظمى تكليمى³

چكيده

در اين مقاله، ديدگاه هاى مطرح شده پيرامون «افزايش جمعيت» در قالب رويكردهاى سه گانه «افزايش جمعيت به مثابه افزايش جويندگان رفاه»، «افزايش جمعيت به مثابه افزايش نيروى انسانى در خدمت توسعه» و «افزايش جمعيت به مثابه افزايش مسلمانان يا شيعيان» طبقه بندى شده است. سپس براى صورت بندى سياست گذارى مطلوب جمعيت در ايران، از نوعى مطالعه تطبيقى ـ تاريخى بهره برده ايم. بنابراين، بررسى اجمالى برخى رويكردهاى موجود در سياست گذارى جمعيت، از جمله در انگليس، هند، تركيه، فلسطين اشغالى و لبنان و همچنين مرورى تاريخى بر سياست هاى جمعيتى پس از انقلاب اسلامى طى سال هاى 1357 تا 1384 و سرانجام، بررسى علل عدم توفيق رويكرد اصلاحى دولت نهم و دهم با عنايت به ساير سياست هاى مؤثر بر مقوله جمعيت در ايران، از جمله سياست هاى آموزش عالى، سياست هاى كلان اقتصادى و... بخش هاى كليدى اين مقاله را تشكيل داده است.

يافته اين پژوهش با تأكيد بر سه گزاره تناقض آميز ذيل برجسته شده است: 1. جمعيت ايران بايد افزايش يابد؛ 2. جمعيت پايتخت بايد كاهش يابد؛ 3. سياست تمركززدايى توفيقى نداشته است.

كليدواژه ها: سياست گذارى جمعيت، رشد جمعيت، جمعيت ايران، دهه پيشرفت و عدالت.

سال انتشار:

شماره مجله:

189

شماره صفحه: