معرفت سال بيست و يكم ـ شماره 178 ـ مهر 1391، 5ـ16
آيت اللّه علّامه محمدتقى مصباح
چكيده
اين درس شرحى است بر مناجات محبين امام سجاد عليه السلام. «محبت» به مفهوم خواستنى و دوست داشتنى به كار مى رود و از آثار آن دلدادگى، شيفتگى، دلبستگى و شيدايى است. محبت همواره با لذت در محبوب و تقريب و نزديكى به او همراه است. يعنى دوستى و محبت زمانى محقق مى شود كه لذتى از جانب محبوب به محب برسد. بالاترين لذت ها در محبت به خداست. اگر كسى شيرينى محبت خداوند را چشيد و از لذت محبت او سرشار گرديد، هرگز سراغ جايگزينى براى وى نمى رود؛ يعنى اگر كسى به قرب الهى بار يافت، لحظه اى از قرب الهى خارج نمى شود. راه رسيدن به محبت خدا، ياد او و ياد نعمت هاى بى منت اوست. همچنين با افزايش معرفت انسان به خدا، محبتش نيز به او زياد مى شود.
كليدواژه ها: خدا، محبت، محبوب، محب، انس با خدا.
