@article {
author = {Gheisari ramezanian, Mozhgan and MasoomiFard, Marjan and Rezaei, Sadegh and Mahmuodi, Mahdi},
title = {واکاوی تحلیلی انتقادی آموزش فلسفه برای کودکان در ایران},
journal = {معرفت 312 ، آذر 1402},
volume = {32},
number = {9},
pages = {21-30},
year  = {2023},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {10.22034/marifat.2023.2021625},
abstract = {The designers of philosophy for children and many other thinkers in this field are of the opinion that philosophy for children is a program to increase critical and creative thinking skills in understanding philosophical issues among children. This program aims to teach children how to ask and philosophize. Using the descriptive and analytical method, this research analyzes and criticizes philosophy for children and examines why and how it is used in Iran's educational system. To reach the answer of each of the research questions, a method should be used according to the requirements of each question and answer. The method used in this research to answer the first question (investigating the basics of philosophy education for children) and the second question (investigating the criticisms of philosophy education for children) is a descriptive method. In fact, we have described philosophy education for children first. Then, in response to the third question, why and how to use philosophy education for children in Iran's educational system, we have used the analytical method. In this way, we have analyzed the implications of philosophy education for children in Iran's educational system. The sources that are used in this research are the works of Lippman, which are considered as primary sources, and the works and researches of others, more than 20 articles in this field, which are considered as secondary sources.},
keywords = {philosophy for children, philosophical education, Iran's educational system, },
title_fa = {واکاوی تحلیلی انتقادی آموزش فلسفه برای کودکان در ایران},
abstract_fa ={طراحان برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان و بسیاری دیگر از اندیشمندان این عرصه، بر این عقیده‌اند که فلسفه برای کودکان برنامه‌ای برای افزایش مهارت تفکر نقاد و خلاق در درک مسائل فلسفی نزد کودکان است. این برنامه در پی‌ِ جریانی است که پرسیدن و به‌عبارتی فلسفیدن را به کودکان آموزش دهد. هدف پژوهش حاضر تحلیل و نقد آموزش فلسفه برای کودکان و بررسی چرایی و چگونگی کاربرد آن در نظام آموزشی ایران با استفاده از دو روش توصیفی و تحلیلی است. برای رسیدن به پاسخ هرکدام از پرسش‌های پژوهش باید روشی متناسب با اقتضائات هر پرسش و پاسخ را به‌کار گرفت. ازاین‌رو در این مطالعه روش‌های توصیفی ـ تحلیلی به‌کار گرفته شده‌اند. روشی که در این پژوهش برای پاسخ‌گویی به پرسش اول، بررسی مبانی آموزش فلسفه برای کودکان و پرسش دوم، بررسی انتقادهای وارد بر آموزش فلسفه برای کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد، روش توصیفی است. درواقع ابتدا آموزش فلسفه برای کودکان را توصیف کرده‌ایم. سپس در پاسخ به سؤال سوم چرایی و چگونگی کاربرد آموزش فلسفه برای کودکان در نظام آموزشی ایران از روش تحلیلی بهره گرفته‌ایم. بدین‌صورت که دلالت‌های آموزش فلسفه برای کودکان را در نظام آموزشی ایران تحلیل کرده‌ایم. منابعی که در این پژوهش مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از آثار لیپمن که منابع اولیه محسوب می‌شود و آثار و پژوهش‌های دیگران، بالغ بر ۲۰ مقاله در این زمینه که منابع ثانویه به‌شمار می‌آیند.},
keywords_fa = {فلسفه برای کودکان ,تربیت فلسفی ,نظام آموزشی ایران ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/2021625},
eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/2021625-1709362634.pdf}
}