@article {
author = {, Soheyla},
title = {عموم لفظ یا خصوص سبب؟},
journal = {معرفت 152، مرداد 1389},
volume = {19},
number = {5},
pages = {47-},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {عموم لفظ یا خصوص سبب؟},
abstract_fa ={بسیارى از دانشمندان معتقدند روایات اسباب نزول موجب تخصیص آیه شریفه به همان مورد و سرایت نکردن مفهومى آن به سایر موارد نمى‏شود. قاعده «العبرة بعموم اللفظ لابخصوص السبب»، در بسیارى از کتاب‏هاى تفسیرى، اصولى و علوم قرآنى به مناسبت بحث از اسباب نزول طرح شده است. این قاعده در استنباط احکام از قرآن کریم بسیار کارآمد است و در تفاسیر، هنگام بحث از مصادیق مختلف آیات مطرح مى‏شود. البته این اصل مخالفانى دارد و برخى نیز قائل به تفصیل شده‏اند؛ به این معنا که در مواردى وجود قراین محکمى موجب مى‏شود که از لفظ عام آیه دست برداشت و به خصوصیت سبب توجه کرد. این مقاله با رویکرد تحلیلى و اسنادى به موضوع موردنظر مى‏پردازد.},
keywords_fa = {قرآن ,اسباب نزول ,عموم لفظ ,خصوص سبب ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/2204},
eprint = {}
}