@article {
author = {Salimi, Abdolhakim},
title = {پراگماتیسم و پیامدهاى آن در حقوق},
journal = {معرفت 154، مهر 1389},
volume = {19},
number = {7},
pages = {31-},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {پراگماتیسم و پیامدهاى آن در حقوق},
abstract_fa ={پراگماتیسم که در فارسى به فلسفه اصالت عمل، عمل‏گرایى، مصلحت‏گرایى و سودمندى برگردان مى‏شود، بیانگر اندیشه‏اى است که در آستانه سده بیستم میلادى در آمریکا شکل گرفت. رویکرد فلسفى پراگماتیستى که نخستین بار توسط سندرس پرس (1878) مطرح و با نام ویلیام جیمز پیوند خورده، جان دیویى، هومز، روسکوپاند و دیگران آن را گسترش داده‏اند، به آرمان‏ها و تصورها هیچ اعتنایى ندارد و حقیقت را در آثار عملى آن مى‏جوید. این اندیشه در همه علوم انسانى از جمله در دانش حقوق پیامدهایى دارد. اعتماد افراطى بر حس و تجربه، عینیت حقیقت با مصلحت و تفسیر آن به منفعت، انکار حقایق عینى، نسبى‏گرایى و اومانیسم افراطى از مهم‏ترین پیامدهاى رویکرد پراگماتیستى است که در حقوق نیز چالش‏هایى اساسى فراهم مى‏آورد.
 },
keywords_fa = {مصلحت ,پراگماتیسم ,حقیقت ,منفعت ,نسبى‏گرایى ,ویلیام جیمز ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/2225},
eprint = {}
}