TY - JOUR ID - 2337 TI - جایگاه قرآن و تأویل آن در تمهیدات عین‏ القضات همدانى JO - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) JA - 2 LA - fa SN - 1023-6015 AU - Fatemeh, AD - استاد - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه AU - Maryam, AD - کارشناس ارشد - زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه Y1 - 2011 PY - 2011 VL - 20 IS - 2 SP - 97EP - تأویل ,عین‏القضات ,تمهیدات ,زبان عرفانى ,آیات قرآن ,DO - AB - در عرفان اسلامى، رابطه قرآن و عرفان ناگسستنى و تنگاتنگ است. قرآن کریم افزون بر اینکه کتاب دینى مسلمانان است، متنى ادبى و هنرى است و همه خصوصیات یک اثر هنرى را چه از لحاظ شکل و چه از نظر محتوا داراست. قلمرو موضوعى سخنان عرفا نیز، امور نامتعارف و مفاهیم رازآلود است. به اعتقاد آنان، معانى فرامادى‏اند و زمانى به درستى فهمیده مى‏شوند که با شهود و یا از طریق تجلّى درک شوند. این تلقّى عرفا، زمینه‏ساز گرایش به تأویل براى دست‏یابى به نوعى معرفت پنهان درباره حقایق هستى شده، ضمن رهنمون ساختن آنان به برداشت‏هاى تازه‏اى از آیات و روایات، موجب پدید آمدن شیوه خاصّى از تفسیر قرآن شده است. عین‏القضات از جمله عرفایى است که به استشهادهاى متعدّد و ظریف از دریاى گهرخیز قرآن دست یازیده است. این پژوهش بر آن است که با رویکردى توصیفى ـ تحلیلى، به بررسى آیات قرآن در تمهیدات عین‏القضات، و دریافت ممتاز و متمایز او از «تأویل» ـ به عنوان ناب‏ترین خصیصه دیدگاه ادبى او ـ بپردازد. برآیند تحقیق حاکى از آن است که تأویلات قاضى از آیات قرآن، گاه مطابق ذوق شخصى او و در بیشتر موارد در راستاى اقناع مخاطبان است. UR - https://marifat.nashriyat.ir/node/2337 L1 - ER -