TY  - JOUR
ID  - 2626
TI  - اشخاص صالح براى حضانت از منظر فقه امامیه و قانون مدنى
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 2
LA  - fa
SN  - 1023-6015
AU  - Taher, 
AD  - دانشیار
AU  - Elahe, 
AD  - دانشجوی کارشناسی ارشد - فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه ایلام
Y1  - 2013
PY  - 2013
VL  - 21
IS  - 11
SP  - 83EP  - قانون مدنى ,کودک ,فقهاء ,مادران ,حضانت ,پدر ,DO  - 
AB  - حضانت عبارت است از اقتدارى که قانون به منظور نگهدارى و تربیت اطفال تا زمان رسیدن به بلوغ و رشد، به پدر و مادر اعطا مى کند. به دلیل اهمیت حضانت در بعد تربیتى و تأثیرگذارى آن در آینده فرزند از یک سو و پرسش هاى فراوانى که در این باره وجود دارد از سوى دیگر، این پژوهش انجام شده است. در این پژوهش که به روش توصیفى ـ تحلیلى تدوین شده، این نتیجه به دست آمده که برخلاف مشهور فقهاى امامیه و مطابق با ماده 1169 (اصلاحى 1382) قانون مدنى، در صورت حیات والدین، حضانت کودک تا هفت سالگى به عهده مادر و بعد از آن به عهده پدر مى باشد و در این خصوص تفاوتى هم میان پسر و دختر نیست. اگر فقط یکى از آن دو زنده باشد، نسبت به سایر خویشاوندان در سرپرستى کودک اولویت دارد. در صورتى که هیچ یک از پدر و مادر زنده نباشند، حضانت به جدپدرى مى رسد و در صورت عدم وجود ولىّ، مسئولیت متوجه خویشاوندان به ترتیب تقدم در ارث برى مى شود. 
 
UR  - https://marifat.nashriyat.ir/node/2626
L1  - ER  -