@article {
author = {, Seyed hasan},
title = {جایگاه موعظه و تذکر در تربیت دینى از منظر علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان},
journal = {معرفت 202، مهر 1393},
volume = {23},
number = {7},
pages = {107-},
year  = {2014},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {جایگاه موعظه و تذکر در تربیت دینى از منظر علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان},
abstract_fa ={از روش‏هاى تربیت دینى «تذکر» و «موعظه» است. موعظه دعوت به نیکى توأم با خیرخواهى و رقت قلب است. واژه هم‏معناى آن، «نصیحت» و «تذکر» است که به‏معناى پند و اندرز مشفقانه به انگیزه اصلاح و تربیت مى‏باشد. موعظه حسنه در قرآن به‏عنوان روش تربیت دینى در موضوعات اعتقادى و مسائل اخلاقى و اعمال و آداب عبادى به کار رفته است. علّامه طباطبائى با توجه به آیات قرآن، بر این باور است که اگر واعظ و متعظ از شرایط علمى و اخلاقى و اعتقادى مناسبى برخوردار باشند، و نیز محتواى وعظ و اندرز دعوت به خدا باشد، سبب بیدارى دل‏ها و تربیت و تهذیب نفوس انسان‏ها مى‏شود. یادآورى نعمت‏ها و حوادث تاریخى در قرآن براى غفلت‏زدایى و رشد تربیت دینى آمده است. در این پژوهش، تفسیر و تحلیل آیات موعظه و واژه‏هاى مرتبط آن، با توجه به دیدگاه تفسیرى علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان مورد تحقیق و ارزیابى قرار گرفته است.
 },
keywords_fa = {تذکر ,تفسیر المیزان ,علّامه طباطبائى ,نصیحت ,موعظه ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/2864},
eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/7_OP_13.PDF}
}