@article { author = {, Seyed hasan}, title = {جایگاه موعظه و تذکر در تربیت دینى از منظر علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان}, journal = {معرفت 202، مهر 1393}, volume = {23}, number = {7}, pages = {107-}, year = {2014}, publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute}, issn = {1023-6015}, eissn = {2980-8383}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {جایگاه موعظه و تذکر در تربیت دینى از منظر علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان}, abstract_fa ={از روش‏هاى تربیت دینى «تذکر» و «موعظه» است. موعظه دعوت به نیکى توأم با خیرخواهى و رقت قلب است. واژه هم‏معناى آن، «نصیحت» و «تذکر» است که به‏معناى پند و اندرز مشفقانه به انگیزه اصلاح و تربیت مى‏باشد. موعظه حسنه در قرآن به‏عنوان روش تربیت دینى در موضوعات اعتقادى و مسائل اخلاقى و اعمال و آداب عبادى به کار رفته است. علّامه طباطبائى با توجه به آیات قرآن، بر این باور است که اگر واعظ و متعظ از شرایط علمى و اخلاقى و اعتقادى مناسبى برخوردار باشند، و نیز محتواى وعظ و اندرز دعوت به خدا باشد، سبب بیدارى دل‏ها و تربیت و تهذیب نفوس انسان‏ها مى‏شود. یادآورى نعمت‏ها و حوادث تاریخى در قرآن براى غفلت‏زدایى و رشد تربیت دینى آمده است. در این پژوهش، تفسیر و تحلیل آیات موعظه و واژه‏هاى مرتبط آن، با توجه به دیدگاه تفسیرى علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان مورد تحقیق و ارزیابى قرار گرفته است.  }, keywords_fa = {تذکر ,تفسیر المیزان ,علّامه طباطبائى ,نصیحت ,موعظه ,}, url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/2864}, eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/7_OP_13.PDF} }