@article {
author = {, Mina},
title = {توسّل به اولیاى خدا},
journal = {معرفت 113، اردیبهشت 1386},
volume = {16},
number = {2},
pages = {143-},
year  = {2007},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {توسّل به اولیاى خدا},
abstract_fa ={یکى از انواع دعاهایى که در میان مسلمانان، به ویژه شیعیان، مرسوم مى باشد، توسل و استعانت از پیامبر و اهل بیت(علیهم السلام) است که حتى از نظر لفظ هم به شکل ندا و دعا بیان مى شود; مانند «یا رسول اللّه»، «یا على بن ابى طالب» و «یا فاطمة الزهراء». در مقابل، برخى از مسلمانان مدعى شده اند که این سبک از دعا یکى از مصادیق دعاى شرک آلود است و خواندن غیر خدا محسوب مى شود. آیا به راستى توسل به پیامبر و اهل بیت(علیهم السلام)، شرک آور است یا عین عبادت و توحید؟
در این مقاله مرز بین توسل و خواندن اولیاى خدا و شرک به خدا روشن شده است. خواندن هر چیز و هر کسى که خداوند آن را واسطه فیض خود قرار نداده باشد شرک است. اما توسل به اولیاى خدا به عنوان وسایط فیض حق تعالى نه تنها ممنوع نیست، بلکه امرى است که مورد توجه و عنایت حق تعالى نیز واقع مى باشد.},
keywords_fa = {توسّل ,وسیله ,توسّل عام ,توسّل خاص ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/302},
eprint = {}
}