@article {
author = {Saeidi, Ahmad and , Ali},
title = {قاعده الواحد از منظر فلسفه و عرفان اسلامى با تأکید بر آراى ابن عربى و مشائیان},
journal = {معرفت 221، اردیبهشت 1395},
volume = {25},
number = {2},
pages = {45-},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {قاعده الواحد از منظر فلسفه و عرفان اسلامى با تأکید بر آراى ابن عربى و مشائیان},
abstract_fa ={قاعده «الواحد»، یکى از قواعد مهم فلسفى است که بر طبق آن، از علت واحد جز معلول واحد صادر نمى شود:  «الواحد لایصدر عنه الا الواحد». با وجود توافقى که میان فلاسفه نسبت به این قاعده وجود دارد، در کلمات عرفا،  این قاعده با انکار و یا دست کم اصلاح روبه رو شده است. فارغ از قبول یا عدم قبول اصل قاعده، چالش اصلى تقریر  فلسفى و عرفانى تعیین مصداق براى مصدر و صادر اول و همچنین تبیین چگونگى صدور کثرات از علت واحد  است. این مقاله با روش تحلیلى ـ توصیفى درصدد است با ارائه قرائت هاى فلسفى و عرفانى این قاعده و بررسى  ایرادات عرفا به فلاسفه، مصادیق ارائه شده براى مصدر و صادر اول در دو دستگاه فکرى را معرفى کرده، تقریر  ایشان را نسبت به چگونگى صدور کثرات بیان کند؛ همچنین ثابت نماید که اولاً، فارغ از اختلافات صغروى فلسفه و  عرفان، اصل قاعده با مبانى عرفانى سازگار است و ثانیا، ایرادى که عرفا بر فلاسفه وارد کرده اند قابل پاسخ گویى  است؛ اگرچه تقریر عرفانى مبتنى بر رد یا قبول اشکال مزبور نمى باشد.
	 },
keywords_fa = {ظهور ,نفس رحمانى ,واجب الوجود ,الواحد ,عقل اول ,صدور ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/3082},
eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/4_20.pdf}
}