@article {
author = {Ahadpour, Reza and Ravanbakhsh, Ghasem},
title = {انسان سیاسی از منظر توماس هابز و علامه طباطبائی},
journal = {معرفت 298، مهر 1401},
volume = {31},
number = {7},
pages = {9-19},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {Abstract
The study of human social life and the philosophical foundations resulting from it are among the important topics in political philosophy. Using the analytical-descriptive method, this research deals with the views of two thinkers from two opposing philosophical schools (Hobbes and Allameh Tabatabai). Considering their foundations, the different views of these two thinkers on human nature lead to two conflicting opinions in explaining the reasons for human social life. Hobbes's view is the result of a physicalist approach to man and his perceptions, which relies on experience based on sheer materialism and considers man to be a creature seeking to satisfy the desires rooted in human nature. He holds that the insatiability of the desire for satisfying all the desires rooted in man’s evil nature leads him to act aggressively towards others, the solution of which is socialization based on contractualism. Based on realism, Allameh Tabatabai argues that human beings are composed of an incorporeal soul and a material body. They turn to the society for their intrinsic desire for evolution, which is accompanied by the desire for employment of others.
},
keywords = {human, perception, human tendency, natural state, human evolution, society, social life., },
title_fa = {انسان سیاسی از منظر توماس هابز و علامه طباطبائی},
abstract_fa ={از مسائل مهم فلسفه‌ی سیاسی، مطالعه زندگی اجتماعی انسان با لحاظ مبانی فلسفی منتج به آن است که این تحقیق با روشی تحلیلی و توصیفی در این باره به بیان دیدگاه دو اندیشمندِ از دو نحله‌ی فلسفی مقابل (هابز و علامه طباطبائی) پرداخته است؛ که دیدگاه متفاوت این دو متفکر در مورد ماهیت انسانی با توجه به مبانی شان، به دو نظر مغایر با هم در تبیین چرایی زیست اجتماعی انسان می انجامد، که یکی از آنها (دیدگاه هابز) ناشی از دید فیزیکالیستی به انسان و ادراکاتش بوده که به تجربه‌ی متکی بر مادی گرایی صرف قائل است و انسان را موجودی در پی برآورده کردن میل منبعث از طبیعت انسانی می داند که سیری ناپذیری این میل به ارضای امیال براساس طبیعت شریرش، او را به ستیزه گری در کنش با دیگران می کشاند که راه حلش، جامعه پذیری براساس قراردادگرایی است و دیگری ناشی از واقع گرایی است که در آن، انسان مرکب از نفس مجرد و بدن مادی برای تکامل ذاتی اش که با قریحه استخدام دیگران همراه است، به جامعه روی می آورد.},
keywords_fa = {انسان، ادراک، گرایش انسانی، وضع طبیعی، تکامل انسانی، جامعه، زیست اجتماعی. ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/4210},
eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/2_88.pdf}
}