@article {
author = {, Parvane},
title = {تبیین مفهوم تجسم اعمال (دئنا) از منظر دین اسلام، زردشتی و مانوی},
journal = {معرفت 300، آذر 1401},
volume = {31},
number = {9},
pages = {63-74},
year  = {2023},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {Abstract
In any religion, the results of actions are an integral and essential part of the eschatology of that religion. In some cases, people see the results of their actions in this world, but the question is: What do different religions hold about the return of actions given the myth and beliefs of each religion about the creation and the end of the world? In Islam and the Qur'an, the concepts of intentions in actions, purgatory, resurrection, and judgement day have been extensively discussed. In Zoroastrianism and Avesta and Pahlavi texts, based on the law of Asha, human actions return to him in this world in addition to the resurrection day. In general, heaven or hell is the natural reflection of human actions. In Manaism, there is a belief in the reincarnation of sinful people in this world and their going to the new heaven and then the bright heaven after complete purity and enlightenment. Therefore, this discussion is somewhat similar in Zoroastrianism and Islam, but completely different in Manaism. The present article investigates this topic using the library and descriptive methods.
},
keywords = {embodiment of actions, Daēnā, physical-spiritual resurrection, Sirat bridge (Chiniot), },
title_fa = {تبیین مفهوم تجسم اعمال (دئنا) از منظر دین اسلام، زردشتی و مانوی},
abstract_fa ={نتایج اعمال در هر دینی جزء لاینفک و اساسی در آخرت شناسی آن دین است و همچنین در بعضی موارد انسان آثار اعمال خود را در این دنیا می بیند. اما مسئله اینجاست که در هر دینی نوع این بازگشتِ عمل، با توجه به اسطوره و عقاید هر دین در باب آفرینش و پایان جهان چگونه است؟ در اسلام و قرآن به درازا از مفاهیم نیات اعمال، برزخ و معاد و قیامت سخن گفته شده است. در دین زردشت و متون اوستایی و پهلوی علاوه بر معاد، بر پایۀ قانون اشه، رفتار انسان در همین جهان نیز به خودش برمی گردد. درکل، بهشت یا دوزخ، بازتاب طبیعی کردار انسان است. در مانویت اعتقاد به تناسخ انسان گناهکار در این دنیا و رفتن به بهشت نو و سپس بهشت روشنی، بعد از پاکی و نورانیت کامل، مطرح است. بنابراین این بحث در دین زرتشت و اسلام تاحدودی باهم هم افق است؛ اما در مانویت کاملاً بحث فرق می کند؛ که در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و توصیفی، مورد بررسی قرار گرفته است.},
keywords_fa = {بهشت ,دوزخ ,تجسم اعمال ,پل صراط (چینوت) ,معاد جسمانی-روحانی ,دئنا ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/4234},
eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/7_88.pdf}
}