@article { author = {Javadi, Sayedeh parvin and , Farshad}, title = {راهکارهای مصونیت از آسیب‌های بی‌حجابی و بی‌عفتی در ادب فارسی}, journal = {معرفت شماره 308 - مرداد 1402}, volume = {32}, number = {5}, pages = {53-62}, year = {2023}, publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute}, issn = {1023-6015}, eissn = {2980-8383}, doi = {}, abstract = {Abstract In order to promote the Islamic way of life, many experts in the area of the noble Persian literature have relied on religious teachings and provided many solutions in their poetry and prose to stay safe from the harms of being hijabless and unchaste. Using the library method and descriptive-analytical approach, this paper investigates some examples of promoting chastity and hijab in some Persian poetry and prose texts. Solutions for immunity from the harm of being hijabless and unchaste in society will be presented from the Haft Paikar of Nizami, The Bostan of Saadi, Four prosodic essays of Samarqandi, Tarikh-e Beihaqi, The Divān of Hafez and Sanai's Hadiqah al-Haqiqah. The findings of the present research include highlighting the culture of hijab and chastity, emphasizing the fear of God, taking refuge in God, recommending parents to be wise, firm and vigilant in protecting the young generation, giving awareness to the youth, showing the value of natural beauty, the virtue of women and introducing "zealousness" as a valuable feature. Finally, it is stated that, in general, hijab and chastity are of such importance in the field of Persian literature that Samarkandi quoted Ibn Sina, in four prosodic essays, as saying that a skilled doctor treated a maid because of the shame of removing the hijab, and Muhammad Aufi mentioned in Jame al-Hakayat that an Alavi girl sacrificed her life to preserve her chastity.}, keywords = {Persian literature, Hijab, chastity, modesty, taking refuge in God, virtue, zealousness., }, title_fa = {راهکارهای مصونیت از آسیب‌های بی‌حجابی و بی‌عفتی در ادب فارسی}, abstract_fa ={بسیاری از بزرگان ادب فاخر فارسی به منظور ترویج سبک زندگی اسلامی، با تکیه بر آموزه های دینی، در آثار منظوم و منثور خویش راهکار های بسیاری برای مصون ماندن از آسیب های بی حجابی و بی عفتی ارائه کرده اند. در مقالۀ حاضر به شیوۀ مطالعات کتابخانه ای و رویکرد توصیفی ـ تحلیلی، مصادیق ترویج عفاف و حجاب در برخی از متون نظم و نثر فارسی مورد بررسی قرار خواهد گرفت، و راهکارهایی برای مصونیت از آسیب های بی حجابی و بی عفافی در سطح جامعه، از هفت پیکر نظامی، بوستان سعدی، چهار مقالۀ عروضی سمرقندی، تاریخ بیهقی، دیوان حافظ و حدیقةالحقیقه سنایی آورده خواهد شد. مواردی همچون برجسته سازی فرهنگ حجاب و عفاف، تأکید بر خداترسی، استعاذه، توصیه به حزم و هشیاری والدین در حراست خردمندانه از نسل جوان، آگاهی بخشیدن به جوانان، ارزشمند جلوه دادن حُسن خداداد، فطانت بانوان و معرفی «غیرت» به عنوان خصیصه ای ارزشمند از دستاوردهای پژوهش حاضر هستند. در نهایت بیان خواهد شد که به طورکلی مباحث حجاب و عفاف در حوزۀ ادب فارسی از چنان اهمیتی برخوردار هستند که عروضی سمرقندی در چهار مقاله به نقل از ابن سینا آورده است که طبیبی حاذق، کنیزکی را به واسطۀ شرم از کشف حجاب، درمان نموده؛ و محمد عوفی در جامع الحکایات آورده است که دختری علوی جان بر سر حفظ عفاف خویش نهاده است.}, keywords_fa = {ادب فارسی، حجاب، عفاف، حیا، استعاذه، فطانت، غیرت. ,}, url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/4321}, eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/6_101.pdf} }