@article {
author = {jalilifar, Alireza and Elahi rad, Safdar},
title = {بررسی حکمت بیان طبیعیات در قرآن براساس دیدگاه حداکثری قلمرو دین},
journal = {معرفت شماره 310 - مهر 1402},
volume = {32},
number = {7},
pages = {63-74},
year  = {2023},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {Abstract
Many verses of the Quran refer to physical matters. The question that is raised is whether the Qur'an is only trying to express specific goals, such as paying attention to the origin and the Resurrection; Or does it hace other goals, such as the production of religious science in Physical matters, the guardianship of religion in all human fields, etc.? This issue can be studied in relation to the views on the realm of religion. One of the viewpoints regarding the realm of religion is the maximal viewpoint; In this research, by separating its different approaches, an analytical and comparative method has been tried to give the answer to the mentioned problem. Therefore, any approach 1) considering all human knowledge tools and resources as religious attributed to Ayatollah Javadi Amoli, based on the common understanding of his statements; 2) maximum inclusion of religious texts; 3) Management and guardianship of religion in all human affairs, belonging to the Academy of Religious Sciences; It has been stated and evaluated separately. In explaining the advanced approaches, it became clear that the purpose and wisdom of the physical verses in the Quran, in addition to the original teachings of religion, is motivation, encouragement and the production of experimental knowledge. However, in the evaluation, these approaches are incomplete in expressing the above-mentioned wisdom.},
keywords = {physical verses of Quran, realm of religion, Religion, science, religious science, physics., },
title_fa = {بررسی حکمت بیان طبیعیات در قرآن براساس دیدگاه حداکثری قلمرو دین},
abstract_fa ={بسیاری از آیات قرآن به امور طبیعی اشاره می کنند. پرسشی که مطرح می شود این است که آیا قرآن از بیان این حجم از آیات، فقط درصدد بیان اهداف خاصی، مانند توجه به مبدأ و معاد است؛ یا اهداف دیگری، همچون تولید علم دینی در امور طبیعی، سرپرستی دین در همه‌ی حوزه های بشری و... را نیز در نظر دارد؟ این مسئله را می توان در نسبت با دیدگاه ها در باب قلمرو دین مورد بررسی قرار داد. یکی از دیدگاه ها در باب قلمرو دین، دیدگاه حداکثری است؛ که در این پژوهش با تفکیک رویکردهای مختلف آن، با روش تحلیلی و مقایسه ای سعی شده است پاسخ مسئله مذکور داده شود. ازاین رو هر رویکرد 1) دینی دانستن همۀ  ابزارها و منابع معرفتی بشر منتسب به آیت الله جوادی آملی، براساس برداشت رایج از بیانات ایشان؛ 2) شمول حداکثری متون دینی؛ 3) مدیریت و سرپرستی دین در تمام شئون انسان، متعلق به فرهنگستان علوم دینی؛ به طور جداگانه بیان و مورد ارزیابی قرار گرفته  است. در تبیین رویکرد های پیش رو، روشن شد که هدف و حکمت آیات طبیعی در قرآن، علاوه بر معارف اصیل دین، ترغیب، تشویق و تولید دانش تجربی است. لکن در ارزیابی صورت گرفته این رویکردها در بیان حکمت های مزبور ناتمام هستند.},
keywords_fa = {دین ,علم دینی ,علم ,قلمرو دین ,طبیعیات ,آیات طبیعی قرآن ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/4342},
eprint = {https://marifat.nashriyat.ir/sites/marifat.nashriyat.ir/files/article-files/7_97.pdf}
}