@article {
author = {varmazyar, Marziyeh},
title = {بنیان های هستی شناختی و انسان شناختی معنویت گرایی اسلامی در حکمت صدرایی},
journal = {معرفت 324 ، بهار 1405},
volume = {35},
number = {1},
pages = {-},
year  = {2026},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {10.22034/marifat.2025.5001417},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {بنیان های هستی شناختی و انسان شناختی معنویت گرایی اسلامی در حکمت صدرایی},
abstract_fa ={معنویت از مباحث مورد توجه انسان معاصر است و در اصل معنای آن و نسبش با معارف دیگر، بسته به نوع بنیان¬هایی که برای آن تعریف می¬شود، گاهی اختلافات ماهوی مشاهده می¬گردد. بخلاف معنویت¬گرایی امروزی که در مدرن¬ترین نوع خود گاهی بر مؤلفه¬هایی همچون انسان¬محوری(اومانیسم)، کثرت¬گرایی(پلورالیسم)، شریعت¬گریزی(سکولاریسم) و هیجان و احساسات استوار است، در معنویت¬گرایی اسلامی بر عناصری همچون خدا¬محوری، شریعت¬گزینی، خردورزی، معرفت، قرب-گرایی تأکید می¬شود. این مؤلفه¬ها را در نوع اصیل و عمیق آن، می¬توان در مبانی صدرالمتألهین از جمله مبانی هستی¬شناختی و انسان¬شناختی وی جستجو و تبیین نمود. اصالت وجود، مساوقت وجود با خیر، تشکیک وجود، وجود ربطی و امکان فقری، حرکت جوهری، عشق به مبدأ، وحدت وجود از جمله مبانی هستی¬شناختی و جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء بودن نفس انسانی، تطابق ساحت¬های وجودی با عوالم معنا، عمل به شریعت، خردورزی، معرفت، اسفار اربعه و همراهی انسان کامل و قرب از مبانی انسان¬شناختی آن است. این نوشتار می¬خواهد این مبانی و پیوندشان با معنویت را در نگرش وی، تبیین و استنباط نماید تا جایگاه این بحث را در حکمت صدرالمتألهین، روشن نماید و از این طریق افقی نو پیش چشم مشتاقان حکمت بگشاید و از سویی تمایز معنویت¬گرایی اسلامی از دیگر معنویت¬ها را نشان دهد. },
keywords_fa = {بنیان ها ,معنویت کرایی ,حکمت صدرایی ,بنیان های هستی شناختی و انسان شناختی ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/5001417},
eprint = {}
}