@article {
author = {, Mohammad mahdi},
title = {حبوه؛ تحلیل آن در فقه و قانون مدنی},
journal = {معرفت 134، بهمن 1387},
volume = {17},
number = {11},
pages = {105-},
year  = {2009},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {حبوه؛ تحلیل آن در فقه و قانون مدنی},
abstract_fa ={«حَبْوَه» اصطلاحی خاص فقه امامیه است که در منابع فقهی در باب ارث و جزء میراث وارثان طبقه اول مطرح شده است. حبوه از احکام استثنایی و مخالف قاعده است. در مواردی که موضوعا و حکما قطعی و مسلم باشد، اجرا می‏شود و در موارد تردید، باید تفسیر مضیّق نمود و اصلْ را بر عدم اختصاص حکم حبوه دانست. این مقاله با رویکرد نظری و با غور در اسناد و منابع فقهی و با هدف بررسی مصادیق حبوه و اینکه آیا می‏توان امروزه اموالی را جانشین بعضی از مصادیق حبوه کرد یا نه و نیز تطبیق ماده 915 قانون مدنی در زمینه حبوه با فقه امامیه است. از جمله یافته‏های این پژوهش این است که حبوه، انگشتر، قرآن، شمشیر و لباس‏های شخصی مرد متوفاست که به عنوان ارث (و بدون عوض) به پسر بزرگ او داده می‏شود.},
keywords_fa = {قرآن ,حبوه ,اموال موضوع حبوه ,پسر بزرگ (محبوٌ له) ,انگشتر ,لباس‏های شخصی متوفا ,شمشیر ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/618},
eprint = {}
}