TY  - JOUR
ID  - 618
TI  - حبوه؛ تحلیل آن در فقه و قانون مدنی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 2
LA  - fa
SN  - 1023-6015
AU  - Mohammad mahdi, 
AD  - 
Y1  - 2009
PY  - 2009
VL  - 17
IS  - 11
SP  - 105EP  - قرآن ,حبوه ,اموال موضوع حبوه ,پسر بزرگ (محبوٌ له) ,انگشتر ,لباس‏های شخصی متوفا ,شمشیر ,DO  - 
AB  - «حَبْوَه» اصطلاحی خاص فقه امامیه است که در منابع فقهی در باب ارث و جزء میراث وارثان طبقه اول مطرح شده است. حبوه از احکام استثنایی و مخالف قاعده است. در مواردی که موضوعا و حکما قطعی و مسلم باشد، اجرا می‏شود و در موارد تردید، باید تفسیر مضیّق نمود و اصلْ را بر عدم اختصاص حکم حبوه دانست. این مقاله با رویکرد نظری و با غور در اسناد و منابع فقهی و با هدف بررسی مصادیق حبوه و اینکه آیا می‏توان امروزه اموالی را جانشین بعضی از مصادیق حبوه کرد یا نه و نیز تطبیق ماده 915 قانون مدنی در زمینه حبوه با فقه امامیه است. از جمله یافته‏های این پژوهش این است که حبوه، انگشتر، قرآن، شمشیر و لباس‏های شخصی مرد متوفاست که به عنوان ارث (و بدون عوض) به پسر بزرگ او داده می‏شود.
UR  - https://marifat.nashriyat.ir/node/618
L1  - ER  -