@article {
author = {, Ali akbar},
title = {انگیزه},
journal = {معرفت 137، اردیبهشت 1388},
volume = {18},
number = {2},
pages = {11-},
year  = {2009},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {انگیزه},
abstract_fa ={در مدیریت رفتار سازمانی و منابع انسانی، ایجاد انگیزه به دلیل نقش بی‏بدیل خود، در برابر سایر عوامل و وظایف، جایگاه ویژه‏ای دارد. از این‏رو، صاحب‏نظران از گذشته تاکنون با رویکردهای متفاوت و در سیری تکاملی به شناسایی عوامل شکل‏دهنده رفتار، به ویژه انگیزه‏های درونی و نیز فرایند انگیزش افراد و چگونگی ایجاد انگیزه پرداخته‏اند، اما به دلیل ضعف در نگرش انسان‏شناسانه خود و عدم توجه جامع به انگیزه‏های انسان و تفاوت نیازهای افراد گوناگون و تغییر در برخی نیازها با گذشت زمان، هر یک به جنبه‏های خاصی از موضوع پرداخته‏اند. در نگرش اسلامی، خلأ اساسی در نظریه‏های ارائه شده، عدم توجه لازم به انگیزه‏های معنوی و بی‏نهایت انسان در فرایند تکاملی فردی و اجتماعی‏اش، به ویژه برترین و شورانگیزترین انگیزه او، یعنی «کمال مطلق‏جویی»، شمرده می‏شود. از این‏رو، بجاست با تبیین نقش برتر دین ـ نسبت به فلسفه و علم ـ در ایجاد انگیزه و بررسی عوامل و عناصر دخیل در آن، در چارچوب ادبیات اسلامی، چگونگی شکل‏دهی رفتار مثبت در سایه ایفای نقش بی‏بدیل انگیزه خداجویی به تصویر کشیده شود. بر این نکته نیز تأکید می‏گردد که این انگیزه و نظریه مبتنی بر آن به عنوان شاخص اعتبارسنجی نظریات دیگر شمرده شده و سامان‏دهی نظریه‏ها و روش‏های ایجاد انگیزه و حلّ اساسی مسائل مربوط به آن و رشد و توسعه انسانی و سازمانی در گرو نظریه‏پردازی بر محوریت آن است.},
keywords_fa = {رفتار ,انگیزه ,انگیزش ,مدیریت ,کمال مطلق‏ جویی ,رفتار مثبت ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/651},
eprint = {}
}