@article {
author = {, Ali},
title = {تأملى در روش دکارتى},
journal = {معرفت 140، مرداد 1388},
volume = {18},
number = {5},
pages = {103-},
year  = {2009},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1023-6015},
eissn = {2980-8383},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {تأملى در روش دکارتى},
abstract_fa ={بحث «روش» با دکارت به نحو جدى وارد فلسفه مى شود. وى مدعى است پیشینیان به دلیل فقدان روش صحیح و درست در مسیر تفلسف خویش، هیچ گونه پیشرفت علمى و عملى نداشته اند و روش آنها منشأ هیچ نوع تحول و دگرگونى در عالم نشده و غیر از تکرار مباحث ملال آور و جدلى، هیچ فایده اى بر آن مترتب نبوده است. وى همچنین معتقد است که با روش او همه علوم در ذیل این روش وحدت مى یابند و با اتکا به این روش، وحدت و در پى آن یقینى بودن همه علوم اثبات مى شود.
این مقاله با رویکرد تحلیلى و با هدف بررسى «روش» در آثار دکارت، پیامدهاى تلقّى خاص از روش و نتایج مترتب بر آن را مورد بازکاوى قرار مى دهد.},
keywords_fa = {روش ,دکارت ,وحدت علوم ,ریاضیات عام ,اخلاق موقت ,},
url = {https://marifat.nashriyat.ir/node/722},
eprint = {}
}