سال بيست و دوم ـ شماره 186 ـ خرداد 1392، 51ـ70
محمد فولادى1
چكيده
«سبك زندگى اسلامى» از جمله واژگانى است كه اولين بار توسط رهبر فرزانه انقلاب وارد ادبيات ما شد و به سرعت به موضوع مهم، كليدى و پربسامد تبديل شد. اينكه رفتار ما برگرفته از بينش ها، باورها، جهان بينى، گرايش ها و نوع نگاه ما به جهان هستى است، و اينكه سبك و شيوه رفتار ما در حيات فردى و جمعى، متأثر از ارزش ها و هنجارهاى حاكم بر محيط پيرامون و جامعه است، امرى بديهى است. اما در اسلام، جامعه دينى چه جامعه اى است؟ شاكله آن كدام است؟ داراى چه شاخصه هايى است؟ چه ارزش ها و هنجارهايى بايد بر آن حاكم باشد؟ همچنين، انسان در اين جامعه دينى داراى چه مشخصاتى است، چه نوع باور، انديشه و رفتارى از او در جامعه اسلامى انتظار مى رود؟
اين مقاله، با رويكرد نظرى و تحليلى و كاوش در متون دينى، درصدد پاسخ به سؤالات فوق برآمده است. مهم ترين يافته اين نوشتار اين است كه بايد بپذيريم بسيارى از مشكلات زندگى ما، ناشى از دورى ما از سبك زندگى اسلامى و معارف ناب قرآن و اهل بيت عليهم السلام است و تنها راه رستن از مشكلات زندگى، تغيير نوع نگاه به زندگى است.
كليدواژه ها: سبك زندگى، جامعه دينى، انسان دينى، خدامحورى، اخلاق مدارى.
