سال بيست و هفتم ـ شماره 248 (ويژة كلام)
محمد سربخشي / استاديار گروه فلسفه مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني ره sarbakhshi50@yahoo.com
دريافت: 12/11/96 پذيرش: 28/2/97
چکيده
دربارة آفرينش، هدف و علت آن، پرسش‌های متنوعی وجود دارد که تفکيک آنها از يکديگر و ارائه پاسخ مناسب به هريک، برای حل مسئله حکمت آفرينش ضروری است. در اين بحث، چهار سؤال را می‌توان از يکديگر تفکيک کرد: اول، هدف خالق و دوم هدفی است که برای مخلوق در نظر گرفته شده است. سوم، علت آفرينش و چهارم، وجه حکيمانه بودن آفرينش عالم است. پاسخ سؤال اول و دوم اين است که خداوند متعال به دليل کامل مطلق بودن، به عنوان خالق عالم، هدف و مقصدی را مدنظر قرار نداده است. هدفي هم كه برای هر موجودی در نظر گرفته شده، رسيدن به کمال لايق خود است. پاسخ سؤال سوم اين است که حب به کمال، علت آفرينش است و آفرينش، چون به بهترين وجه ممکن رخ داده است، حکيمانه است. تفصيل اين پرسش‌ها و پاسخ آنها، محتوای مقالة حاضر را تشکيل می‌دهد.
كليدواژه‌ها: هدف، علت غايی، هدف خالق، هدف مخلوق، فلسفة آفرينش، حکمت.
