دوره كودكى

strict warning: Declaration of views_handler_filter_node_status::operator_form() should be compatible with views_handler_filter::operator_form(&$form, &$form_state) in D:\WebSites\nashriyat.ir\modules\views\modules\node\views_handler_filter_node_status.inc on line 14.

تبيين چگونگى تربيت اخلاقى در دوره كودكى و عوامل مؤثر بر آنرهيافتى تأملى جهت سامان دهى برنامه هاى تربيتى

ماهنامه علمى ـ ترويجى در زمينه علوم انسانى شهريور 1396

حسن نجفى / دانشجوى دكترى مطالعات برنامه درسى دانشگاه علامه طباطبائى        hnajafih@yahoo.com

محمدحسن محمدى / كارشناس علوم تربيتى مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدس سره             mh.mohammadi1368@gmail.com

دريافت: 2/11/95               پذيرش: 29/3/96

 

چكيده

تربيت اخلاقى از مهم ترين ساحت هاى تربيتى است كه به مفهوم ايجاد شناخت و برانگيختن احساس، جهتت ضعيف و اجتناب از رذايل و مراقبت و پرورش هماهنگ فضايل، در راستاى ملكه شدن در عمق وجودى انسانمى باشد. روشن شدن چگونگى تربيت اخلاقى در دوره كودكى و عوامل مؤثر بر آن مى تواند به عنوان رهيافتى تأملى،نقش مهمى در سامان دهى برنامه هاى تربيتى داشته باشد. ازاين رو، اين مقاله با روش پژوهش توصيفى ـ تحليلىتدوين يافته است. يافته هاى پژوهش بيانگر آن است كه تربيت اخلاقى در دوره كودكى ضمن دارا بودن هدف،بهره گيرى از شيوه هاى اثربخش و در نظر گرفتن موانع و مشكلات، بايد در راستاى سه بعد شناختى، عاطفى وعملكردى طراحى و اجرا گردد. البته توجه به عوامل وراثتى و محيطى (خانواده، مدرسه، همسالان، رسانه هاىمجازى و غيرمجازى، شرايط جغرافيايى) از ضروريات اين نظام تربيتى است.

 

كليدواژه ها: دوره كودكى، چگونگى تربيت اخلاقى، عوامل مؤثر بر تربيت اخلاقى، سامان دهى برنامه هاى تربيتى.


 

سال انتشار: 
26
شماره مجله: 
237
شماره صفحه: 
57

بررسى تطبيقى عوامل رفتارى تربيت معنوى فرزند در خانواده از ديدگاه اسلام و رفتارگرايى

سال بيست و دوم ـ شماره 194 ـ بهمن 1392، 71ـ85

محمد احسانى2

ابوالفضل ساجدى3

چكيده

اين مقاله با نظر به مسئله تربيت معنوى كودك، كه امروزه از مشكلات خانواده و جامعه به شمار مى رود، با روش تحليلى ـ توصيفى به منظور مقايسه ديدگاه اسلام با نظريه رفتارگرايى در موضوع تربيت معنوى كودك انجام گرفته است. عوامل رفتارى تأثيرگذار در تربيت معنوى كودك در فضاى خانواده، در دو حوزه عبادت و اخلاق شناسايى و پس از بررسى با رويكرد دينى و قرآنى، با ديدگاه رفتارگرايى، تطبيق و وجوه اشتراك و افتراق آن دو مشخص شده است. تفاوت عمده دو ديدگاه، در انسان شناسى است كه اين تفاوت در تربيت كودك به صورت چشمگير تأثيرگذار مى باشد. از ديدگاه رفتارگرايى، تربيت معنوى كودك بى فايده است؛ چون امر غيرمادى در وجود كودك حضور ندارد. اما اين نوع تربيت كودك و توجه به جنبه معنوى او براساس نظريه اسلام، امرى است لازم و سرنوشت ساز در سراسر زندگى وى.

كليدواژه ها: تربيت معنوى، عامل رفتارى، دوره كودكى، رفتار عبادى، عامل اخلاقى، سبك زندگى.

سال انتشار: 
22
شماره مجله: 
194
شماره صفحه: 
71
محتوای تغذیه