سال بيست و چهارم ـ شماره 219 (ويژه جامعه شناسى)
محمد فولادى / استاديار گروه جامعه شناسى مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدس سره fooladi@iki.ac.ir
آذر انجم شعاع / دانشجوى دكترى تاريخ و تمدن ملل اسلامى دانشگاه آزاد اسلامى قم a.anjom4839@gmail.com
دريافت: 25/6/94 پذيرش: 23/10/94
چكيده
امروزه غرب خود را پرچمدار علم و پژوهش مى داند. درحالى كه بجز چهار قرن اخير، كه شاهد موفقيت هاى علمى در غرب هستيم، پيش از اين، بالغ بر هزار سال قلمرو وسيع تمدن اسلامى، مركز تفكر و دانش و بسيارى از شهرها، قطب علمى و آموزشى جهان و ظهور نخبگان و انديشمندان مسلمان بوده است. اين پژوهش با رويكرد تحليلى و توصيفى ـ تبيينى بر آن است تا نقش مسلمانان را در كشف اسرار آفرينش در علم نجوم، و چگونگى انتقال آن به اروپاييان بررسى نمايد. يافته هاى پژوهش حاكى از آن است كه منجمان مسلمان با الهام از آموزه هاى دينى، اقدام به بناى رصدخانه هايى با تجهيزات كامل نجومى، طى قرون 3ـ10ق در بغداد، دمشق، مراغه، سمرقند و استانبول نمودند. منجمان مسلمان به نظريات نوينى، بر خلاف نجوم بطلميوسى دست يافتند و آنچه در قرون 16 و 17 توسط كوپرنيك، گاليله و كپلر مانند قانون اينرسى، بيضويت مدارها، جاذبه عمومى مطرح گرديد، قرن ها قبل توسط منجمان مسلمان ارائه شده بود كه به نوعى سرقت علمى از سوى غرب به شمار مى رود.
كليدواژه ها: غرب، وامدارى، نجوم، رصدخانه، كيهان شناسى، ستاره شناسى.
