سال بيست و سوم ـ شماره 204 -آذر 1393
آيت اللّه علّامه محمدتقى مصباح
چكيده
اين مقال شرحى است بر مناجات معتصمين امام سجاد عليه السلام. ازآنجاكه انسان بيشتر نيازهاى خود را مستقيما به وسيله اسبابى كه در اختيار دارد تأمين مى كند، خود را نيازمند آن اسباب مى پندارد. ازاين رو، گمان مى كند از مسبب الاسباب بى نياز است. به همين دليل، وقتى نعمت هاى بى كران الهى در اختيار ماست و نيازهاى ما را برطرف مى كند، و با اسبابى در اختيار خود، مشكلات خود را برطرف مى كنيم، خود را بى نياز از خدا مى پنداريم. اين امر ناشى از غفلت و جهل به اين حقيقت است كه خداى قادر متعال، نيازها و حوايج ما را برطرف مى كند. اين در حالى است كه خداى متعال همواره از ما مى خواهد كه به اسباب ظاهرى اعتماد نكنيم؛ چون اختيار آن اسباب نيز در دست خداست؛ تا او اراده نكند، كارى از آنها ساخته نيست. به همين دليل، امام سجاد عليه السلام سفارش مؤكد دارند كه نبايد به غير خدا اميد بست، ما محتاج خداى متعال هستيم.
كليدواژه ها: اعتصام، اسباب، توسل، احساس نياز به خدا.
