سال بيست و پنجم ـ شماره 231 (ويژه جامعه شناسى)
محمد كاويانى آرانى / دانشيار گروه روان شناسى پژوهشگاه حوزه و دانشگاه m_kavyani@rihu.ac.ir
حفيظ اللّه فولادى وندا / استاديار گروه جامعه شناسى پژوهشگاه حوزه و دانشگاه hfooladi@rihu.ac.ir
دريافت: 13/7/95 پذيرش: 10/11/95
چكيده
طى چند سال اخير، در كشور ما، مطالعات بسيارى در موضوع «سبك زندگى» صورت پذيرفته كه اغلب با رويكرد فردى بوده است. هدف اين پژوهش، بررسى نقش جامعه و ساختارهاى اجتماعى در شكل گيرى سبك زندگى و پاسخ به اين سؤال است كه آيا ساختارها و نهادهاى اجتماعى نقشى در تعيين و تغيير و اصلاح سبك زندگى دارند؟ اين پژوهش با رويكرد روان شناختى، اجتماعى، اسلامى و با استفاده از روش تحليلى و بهره گيرى از شيوه بررسى استنادى انجام شده است. يافته هاى اين پژوهش نشان داد: 1. در مطالعات سبك زندگى ايرانى ـ اسلامى، به نقش جامعه و ساختارهاى اجتماعى، كمتر توجه شده است. 2. اين ساختارها و نهادها، در فرايند تربيت و رشد، افراد را به انتخاب سبك زندگى متناسب با خود رهنمون مى كنند. 3. تعيين و تغيير و اصلاح سبك زندگى از طريق ساختارهاى اجتماعى، امرى تدريجى است، نه دفعى؛ بنابراين، براى اصلاح «سبك زندگى» در جامعه، بايد به ساختارها و نهادها و نهادينه سازى مفاهيم و رفتارهاى موردنظر توجه ويژه داشته باشيم و آنچه را كه نياز است، اصلاح يا ايجاد كنيم.
كليدواژه ها: سبك زندگى، جامعه، ساختار، نهاد، اسلام، مهندسى فرهنگى.
