سال بيست و سوم ـ شماره 198 (ويژه جامعه شناسى)
آيتاللّه علّامه محمدتقى مصباح
چكيده
ذكر و ياد خداى متعال، شامل ذكر لفظى و ذكر قلبى است و هر دو موجب شناخت و معرفت بيشتر خداى متعال مىشود. شناخت افراد از خداى متعال، داراى مراتب گوناگون است. هرچه معرفت انسان نسبت به خدا، اسماء و صفات الهى بيشتر و عميقتر باشد، ياد او نيز عميقتر و گستردهتر خواهد بود.
اگر درصدديم كه حقيقتا ياد خدا را در دل زنده كنيم و بهمعناى واقعى آن توجه نموده، بايد معرفت خويش را نسبت به خداى متعال افزون كنيم، بايد زمينه آلودگى ذهن و زبان خود را از بين ببريم و از بسيارى از رذايل اخلاقى، بهويژه زبانى بهدور باشيم تا بتوانيم به خداى متعال تقرب جوييم.
كليدواژه ها: ياد خدا، ذكر، ذكر زبانى، ذكر قلبى، معرفت.
