روش هاى آموزشى از منظر قرآن كريم

سال بيست و چهارم ـ شماره 209 (ويژه علوم تربيتى)

مژده عليزاده / كارشناس ارشد فلسفه تعليم و تربيت اسلامى دانشگاه شهيد باهنر كرمان

malizadeh@ens.uk.ac.ir

سيدحميدرضا علوى / استاد فلسفه تعليم و تربيت دانشگاه شهيد باهنر كرمان Hamidreza-alavi@yahoo.com  

دريافت: 20/5/93               پذيرش: 13/12/93

چكيده

اهميت روزافزون روش هاى آموزشى همچون ديگر دانش ها در ميدان توسعه دانش و فناورى هاى امروز بر كسى پوشيده نيست. ازاين رو، شناسايى اين روش ها از منظر قرآن كريم به عنوان كامل ترين منبع الهى كه برنامه تعليم و تربيت جهانى بشر را در خود جاى داده است و همچنين به منظور نيل بيشتر متعلمان به رشد و تعالى امرى ضرورى است. بنابراين، هدف پژوهش حاضر بررسى روش هاى آموزشى از منظر قرآن كريم مى باشد. به منظور وصول به هدف فوق، از روش توصيفى ـ تحليلى و از منابع اسنادى استفاده گرديده است. نتايج تحقيق مبيّن آن است كه روش هاى آموزشى از منظر قرآن كريم را مى توان به دو دسته مستقيم و غيرمستقيم تقسيم نمود. روش هاى آموزشى مستقيم عبارتند از: روش پرسش و پاسخ و سخنرانى. روش هاى آموزشى غيرمستقيم نيز عبارتند از: الف. روش هاى غيرمستقيم كلامى (شامل مباحثه، گفت وگو به منظور كشف حقايق، روشن سازى نگرش ها)؛ ب. روش هاى مشاهده اى (شامل: مشاهده عينى، و ايفاى نقش)؛ ج. روش هاى مبتنى بر كاوشگرى (شامل: حل مسئله، تفكر استقرايى و تفكر قياسى). از ديگر روش هاى غيرمستقيم مى توان روش تصويرسازى ذهنى را نام برد.

كليدواژه ها: تعليم و تربيت، قرآن، روش هاى آموزشى.