ساختار كلى نظام اخلاقى اسلام
ضمیمه | اندازه |
---|---|
2_OP.PDF | 388.04 کیلو بایت |
سال بيست و چهارم ـ شماره 210 (ويژه فلسفه اخلاق)
سيدجعفر موسوى گيلانى / مربى گروه معارف اسلامى دانشگاه آزاد اسلامى واحد پرند
محمدرسول روزبه / دانشجوى دكترى مدرسى اخلاق اسلامى دانشگاه باقرالعلوم عليه السلام
دريافت: 28/5/93 پذيرش: 19/12/93
چكيده
دين اسلام درختى است كه ريشه هايش در توحيد فرو رفته است و اخلاق ميوه اين درخت تنومند است. بنابراين، در دين اسلام اخلاق جنبه دينى پيدا كرده است. اخلاق اسلامى به لحاظ گستردگى، هم به پرسش هاى بنيادين اخلاق پاسخ مى دهد و هم انسان كامل و مطلوب را در حوزه صفات نفسانى و الگوهاى رفتارى مى نماياند و هم راه كارهاى عملى را براى رسيدن به انسان كامل و عالى ترين مقامات معنوى نشان مى دهد. پژوهش حاضر تلاشى هرچند اندك در حوزه مباحث نظرى از مباحث اخلاق اسلامى است، و ما در اين مقاله براى تبيين ساختارى، ابتدا تلاش كرديم ديدگاه هنجارى اخلاق اسلامى را بيان كنيم و سپس مبانى نظرى آن را برشمرده و تبيين نماييم.
كليدواژه ها: نظام اخلاقى، ديدگاه هنجارى، كمال اخلاقى، فضيلت مدارى، غايت گرايى.