بررسى گروه هاى اجتماعى از دو منظر قرآنى ـ روايى و جامعه شناسى

سال بيست و چهارم ـ شماره 212 (ويژه جامعه ‏شناسى)

طاهره عطوفى كاشانى / كارشناس ارشد جامعه شناسى دانشگاه باقرالعلوم عليه السلام                   tak347@gmail.com

مريم حسن پور / كارشناس ارشد فلسفه و كلام اسلامى دانشگاه علّامه طباطبايى                   m.hasanpour1364@yahoo.com

دريافت: 26/4/93               پذيرش: 11/11/93

چكيده

اين مقاله با هدف مقايسه گروه هاى اجتماعى از دو منظر قرآنى ـ روايى و جامعه شناسى با روش توصيفى ـ تحليلى بررسى شده است. ازآنجاكه يك جامعه براى وصول به آرمان خود، نيازمند بخش هاى تفكيك شده در درون خويش است، گروه هاى اجتماعى متعدد شكل مى گيرند تا هريك، به انجام بخشى از اهداف جامعه و در نتيجه به حفظ و تقويت همبستگى اجتماعى مدد رسانند.در اين دو ديدگاه گروه هاى اجتماعى، به لحاظ مبنايى با يكديگر متباين هستند. گروه هاى اجتماعى قرآنى در تشكيل و دوام، به اصل وحدت وجودى در عين كثرت توجه كرده، و خداوند در رأس امور و نيز مبناى تحركات و از الزامات لاينفك اصولى مى باشد، اما در ديدگاه جامعه شناختى اين اصل هيچ محلى از اعراب ندارد و تنها موتور محرك گروه ها، اهداف و ارزش هاى اين جهانى است و به اين خاطر، دوام آن محدود به زمان بهره بردارى از گروه هاى اجتماعى است. براى رسيدن به اين يافته ها اين تحقيق به تعريف گروه، مصاديق و ويژگى هاى گروه هاى اجتماعى از اين دو نگاه مى پردازد.

كليدواژه ها: گروه، عشيره، گروه هاى اجتماعى، قرآن، روايات، جامعه شناسى.