معرفت

سال بیست و چهارم ـ شماره 214 (ویژه علوم قرآنى)

صغرى لک زایى / دانشجوى دکترى علوم و معارف نهج البلاغه دانشگاه کاشان                      s_lakzaei1986@yahoo.com

جعفر نکونام / دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم                            j.nekoonam@yahoo.com

دریافت: 29/5/93               پذیرش: 12/12/93

چکیده

تحقیقات صورت گرفته بر تاریخ گذارى قرآن از سوى بلاشر نشان مى دهد که وى نیز همانند سایر خاورشناسان به روایات ترتیب نزول توجهى نداشته و براساس شاخص هاى سبک شناسى نظیر شاخص طول آیات و سور به طبقه بندى چهار دوره اى از سور قرآن براساس سه دوره مکى و یک دوره مدنى اقدام نموده است. پیش فرض او این است که با گذر رسالت، طول آیات و سور افزوده مى شده است. به طور طبیعى، این سؤال مهم جلب نظر مى کند که بلاشر با چه دلیل و توجیهى از این شاخص در تاریخ گذارى بهره برده و اصولاً اعتبار و کارایى علمى این روش تا چه اندازه است؟ این پژوهش با روش توصیفى به نقد و بررسى معیار طول در تاریخ گذارى قرآن با تأکید بر تحقیقات بلاشر پرداخته است؛ در نهایت، استثنائاتى در این بین شناسایى گردید که از میزان اعتبار شاخص طول در تاریخ گذارى کاست.

کلیدواژه ها: شاخص طول، تاریخ گذارى قرآن، طبقه بندى بلاشر، مکى و مدنى، طبقه بندى آیات.