معرفت

سال بیست و چهارم ـ شماره 215 (ویژه تعلیم و تربیت ارزش ها)

مهدى کریم خانى / دانشجوى دکترى فقه تربیتى جامعه المصطفى العالمیه                  karimkhani.m@chmail.com

محمدجواد زارعان / استادیار جامعه المصطفى العالمیه                         mjzarean@gmail.com

دریافت: 4/9/93               پذیرش: 21/6/94

چکیده

شیوه قصه گویى را مى توان یکى از رایج ترین شیوه هاى قرآن کریم دانست. کثرت کاربرد این شیوه، ناشى از ویژگى هایى همچون ملموس بودن، القاى غیرمستقیم ارزش ها و نیز ایجاد ارتباط عمیق این شیوه با مخاطب مى باشد که باعث افزایش میزان تأثیر این شیوه در مخاطب مى شود. قصه هاى قرآن داراى ویژگى ها و اهداف مشخصى هستند که در پژوهش حاضر مورد بررسى قرار گرفته است. از محورهاى مهمى که در قصص قرآنى مورد توجه قرار گرفته، بینش بخشى به ارزش هاست. این نوشتار درصدد بررسى «چگونگى بهره گیرى قرآن از این شیوه، در جهت بینش دهى به ارزش ها» مى باشد؛ یعنى قرآن براى ایجاد آگاهى روشن نسبت به مطلوبیت امرى و جلب توجه افراد نسبت به ارزشمندى آن، چگونه از قصه بهره برده است؟

مقاله حاضر با شیوه توصیفى ـ تحلیلى، نحوه بیان و طرح ارزش ها در قصه هاى قرآن را مورد مطالعه قرار مى دهد تا از این رهگذر، بتواند به تقسیم بندى جدیدى در زمینه سبک هاى بینش دهى قرآن به ارزش ها از طریق شیوه قصه گویى، دست یابد.

کلیدواژه ها: قصه گویى، بینش دهى، ارزش، قرآن، شیوه، سبک.

Marifat____________________________________________________________ Vol. 24, No 8, Aban 1394